Armata 6-funtowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Armata sześciofuntowa (ang. Royal Ordnance Quick Firing 6-pounder 7 cwt) to brytyjskie działo przeciwpancerne kalibru 57 mm z okresu II wojny światowej zaprojektowane jako następca armaty dwufuntowej. Po raz pierwszy użyte bojowo w Afryce Północnej w kwietniu 1942.
Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szybkie fakty Państwo, Rodzaj ...
Armata w Muzeum Historii Sił Obronnych Izraela w Tel Awiwie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber |
57 × 441 mm R | ||
Długość lufy |
2665 mm | ||
Prędkość pocz. pocisku |
914 m/s (APDS) | ||
Masa |
1112–1145 kg | ||
Kąt ostrzału |
od –5° do +15° (w pionie) | ||
Obsługa |
6 osób | ||
|
Zamknij
Istniały także inne wersje tej armaty, okrętowa – QF 6-pdr 10 cwt oraz przeciwlotnicza – QF 6-pdr 6 cwt. Oznaczenie „cwt” to angielska miara wagi wynosząca 112 funtów i w przypadku tej armaty określała masę lufy.