Armido Gasparini

Armido Gasparini MCCJ (ur. 19 sierpnia 1913 w Lizzano, zm. 21 października 2004 w Addis Abebie) – duchowny rzymskokatolicki, kombonianin.

Armido Gasparini

Biskup tytularny Magnetum
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1913 Lizzano
Data i miejsce śmierci	21 października 2004 Addis Abeba
Miejsce pochówku	Katedra Kidane-Meheret w Awasa
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Kombonianie
Śluby zakonne	1930
Prezbiterat	17 kwietnia 1938
Nominacja biskupia	16 lutego 1973
Sakra biskupia	27 maja 1979

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	27 maja 1979
Miejscowość	Watykan
Miejsce	Bazylika św. Piotra
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Duraisamy Simon Lourdusamy Eduardo Martínez Somalo
Współkonsekrowani biskupi Lorenzo Ceresoli 19 marca 1994

Życiorys

Urodził się 19 sierpnia 1913 roku w Lizzano. W 1930 wstąpił do Zakonu Misjonarzy Kombonianów Serca Jezusowego. Święcenia kapłańskie przyjął 17 kwietnia 1938 roku. Następnie został wysłany do Gondar jako kapelan w ślad za armią włoską. Po klęsce Włochów w II wojnie światowej podobnie jak prawie wszyscy misjonarze, został wydalony z kraju przez Brytyjczyków. Udał się do Asmary, gdzie założył Comboni College. Prowadził ją przez ponad dziesięć lat. Szkoła ta, zainicjowana przez Kongregację ds. Kościołów Wschodnich, była jedyną szkołą w Erytrei w 1953, której absolwenci mogli studiować na Uniwersytecie Oksfordzkim^[1].

Pod koniec lat pięćdziesiątych powierzono mu budowę seminarium diecezjalnego w Asmarze. Od 1959 do 1973 przebywał w Rzymie, gdzie był prokuratorem generalnym swojego zakonu przy Stolicy Apostolskiej, aż do mianowania go misjonarzem w Etiopii^[1].

W 1973 został mianowany administratorem apostolskim, a w 1979 wikariuszem apostolskim prefektury Awasa i wyświęcony na biskupa z tytularną siedzibą Magnetum. Jego reputacja w Erytrei była tak wielka, że chociaż był cudzoziemcem, został wybrany wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Etiopii^[1].

W 1988 roku złożył rezygnację z powodu przekroczenia granicy wieku 75 lat, ale została początkowo odrzucona przez papieża Jana Pawła II. W następnych latach zajmował się głównie seminarium duchownym^[1].

Zmarł 21 października 2004 w Addis Abebie. Został pochowany dwa dni później w katedrze Awasa^[1].