Bengt-Åke Gustafsson
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bengt-Åke Gustafsson (ur. 23 marca 1958 w Karlskodze) – szwedzki hokeista grający na pozycji napastnika (centra), reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.
Bengt-Åke Gustafsson (2008) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja |
napastnik (center) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uchwyt |
lewy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Draft |
NHL 1978, numer: 55 (4 runda) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeden z najbardziej utytułowanych ludzi w historii szwedzkiego hokeja na lodzie. Reprezentował barwy: dwukrotnie KB Karlskoga/IK Bofors, dwukrotnie BK Färjestads, Edmonton Oilers, dwukrotnie Washington Capitals oraz VEU Feldkirch (5-krotne mistrzostwo Austrii, Alpenliga, Europejska Hokejowa Liga). Z reprezentacją Szwecji U-19 zdobył wicemistrzostwo Europy juniorów 1976, z reprezentacją Szwecji U-20 trzykrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata juniorów (wicemistrzostwo świata juniorów), natomiast z seniorską reprezentacją Szwecji uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich 1992 oraz 5-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (dwukrotne mistrzostwo świata, wicemistrzostwo świata oraz dwukrotnie brązowy medal) oraz dotarł do finału Canada Cup 1985.
Jako trener był asystentem trenera w reprezentacji Szwajcarii, prowadził VEU Feldkirch, SC Langnau, BK Färjestads (Puchar Le Mata), reprezentację Szwecji (mistrzostwo olimpijskie, mistrzostwo świata), ZSC Lions, Atłanta Mytiszczi, Thomas Sabo Ice Tigers, SCL Tigers, EHC Olten oraz Stjernen Hockey.
Był także nagradzany indywidualnie: zdobywca Guldhjälmen – nagroda dla MVP Elitserien, najlepszy punktujący fazy play-off Elitserien, drużyna gwiazd Pucharu Spenglera, drużyna gwiazd Europejskie Hokejowej Ligi, drużyna gwiazd mistrzostw świata juniorów, Nagroda lidera sportowego agencji prasowej TT News Agency, Człowiek Roku w Szwecji, członek Galerii Sławy IIHF (2003), członek Galerii Sławy szwedzkiego hokeja na lodzie (2013). Odznaczony Medalem Jego Królewskiej Mości Króla Szwecji 8. rozmiaru na wysokiej niebieskiej wstążce (2007)[1].