Białkomocz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Białkomocz (łac. proteinuria) – występowanie białka w moczu.
- białkomocz fizjologiczny – dobowa utrata białka <250 mg (występuje m.in. w stanach dużego wysiłku fizycznego)
- białkomocz patologiczny – dobowa utrata białka z moczem wynosi >500 mg (niektóre podręczniki podają >300 mg)
Gdy ilość wydalanego białka w moczu przekracza 3,5 g/24 godz[1]. lub 50 mg/kg/24 godz[2]. należy podejrzewać zespół nerczycowy.
Najczęściej białkomocz występuje w poważnych chorobach nerek – zapaleniach kłębuszków nerkowych.