Bitwa pod Lachowcami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bitwa pod Lachowcami – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 kwietnia 1709 podczas III wojny północnej. Hetman wielki litewski Jan Kazimierz Sapieha (nominowany przez Leszczyńskiego) odniósł zwycięstwo nad hetmanem litewskim Grzegorzem Ogińskim sprzyjającym carowi Piotrowi i współdziałającym z gen. Henrykiem Goltzem w ofensywie na Lwów[1].

%D0%9B%D1%8F%D1%85%D1%96%D0%B2%D1%86%D1%96_%D0%93%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%8E%D1%80%D0%B0_%D0%86%D0%86_%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D0%BD%D0%B8_%D0%A5%D0%86%D0%A5_%D1%81%D1%82._big.jpg
Lachowce na widoku N.Ordy z 2 poł. XIX wieku

Bitwa była prologiem przed starciami pod Nakwaszą (23 maja) i Beresteczkiem, wszystko to elementy mocno defensywnej postawy obydwu dowódców i Potockiego i Sapiehy.

Oops something went wrong: