Burza śnieżna: Hannibal przekraczający Alpy
obraz Williama Turnera Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
obraz Williama Turnera Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Burza śnieżna: Hannibal przekraczający Alpy (ang. Snow Storm: Hannibal and his Army Crossing the Alps) – wystawiony po raz pierwszy w 1812 roku obraz autorstwa brytyjskiego malarza Williama Turnera. Dzieło znajduje się w Tate Gallery w Londynie.
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
146 × 237 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
W roku 1802 William Turner odbył swą pierwszą podróż przez Alpy, zwiedzając prawie całą Szwajcarię. Był pod wielkim wrażeniem górskich widoków i olbrzymich lodowców[1]. Swoje doświadczenia z alpejskich wędrówek wykorzystał przy tworzeniu Burzy śnieżnej. Bezpośrednią inspiracją dla powstania obrazu był spacer artysty wraz ze znajomym w 1810 roku. Obydwaj zobaczyli z daleka burzę śnieżną, która tak zachwyciła Turnera, że naszkicował ten widok, deklarując jednocześnie chęć namalowania obrazu na jego podstawie[2]. Ukończone dzieło zostało wystawione w roku 1812 w Akademii Królewskiej wraz z trzema innymi obrazami i opatrzone fragmentami poetyckimi ze zbioru Fallacies of hope Turnera[1].
Tytuł obrazu nawiązuje do epizodu z drugiej wojny punickiej, kiedy to kartagiński wódz Hannibal przeprawiał się przez Alpy ze swoją armią oraz z kilkudziesięcioma słoniami do Italii. Chociaż Hannibal odnosił sukcesy w wojnie, został ostatecznie pokonany przez Rzymian. Płótno subtelnie nawiązywało do wojny Francji z Wielką Brytanią, porównując Napoleona prowadzącego w tym czasie ostatecznie przegraną kampanię w Rosji do Hannibala[2][3].
W przeciwieństwie do innych znanych przedstawień forsowania Alp, gdzie wyeksponowani są wodzowie (Hannibal zwycięzca po raz pierwszy spoglądający z Alp w kierunku Italii, Napoleon przekraczający Przełęcz Świętego Bernarda w 1800 roku), prawdziwym bohaterem obrazu Turnera jest przyroda, jej potęga i majestat. Ludzie na płótnie przedstawieni są jako niewielkie sylwetki w zamglonym świetle, mali i krusi wobec potęgi żywiołu[4]. Tyły armii Hannibala nękają wrodzy wojownicy, ich niewyraźne postacie widać na pierwszym planie pomiędzy ogromnymi głazami. Po prawej stronie płótna, u samego dołu, widać zarysy armii kartagińskiej z plamkami światła na błyszczących hełmach i tarczach. Na linii horyzontu w środkowej części dzieła widoczny jest maleńki zarys sylwetki słonia, nie wyróżnia się on kolorem z otoczenia[2].
Centrum obrazu jest zdominowane przez jasną plamę światła, którego źródłem jest słońce, zasłaniane przez nadciągające ogromne burzowe chmury, do namalowania których malarz wykorzystał paletę ciemnych brązów, błękitów i zieleni. Chmury z deszczem i śniegiem układają się w kształt owalnego wiru, który za chwilę zagarnie widoczny jeszcze krajobraz wraz z ludźmi. Z prawej strony przestrzeń jest wypełniona różnymi odcieniami bieli, w której stapiają się masyw gór, nadciągająca ściana śniegu i być może lawina. Jedna z sylwetek ludzkich reaguje gwałtownie na nadciągający kataklizm, wyrzucając w górę ramiona[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
