Błona dziewicza
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Błona dziewicza (fr. hymen, gr. ὑμήν (humḗn)[1]) – zazwyczaj cienki i elastyczny fałd błony śluzowej, który ogranicza wejście do pochwy.
hymen vaginae | |||
Rycina z podręcznika The science and art of midwifery (1897), błona dziewicza oznaczona numerem 8 | |||
Narządy | |||
---|---|---|---|
|
Wśród dzieci powszechnie występuje błona dziewicza w kształcie półksiężyca, jednak dopuszcza się wiele jej kształtów. Podczas dojrzewania estrogen powoduje, że błona dziewicza zmienia swój wygląd i staje się bardzo elastyczna[2][3]. Prawidłowe warianty błony dziewiczej w okresie po pokwitaniu obejmują zakres od cienkiej i rozciągliwej do grubej i nieco sztywnej; może też nie występować w ogóle[3].
Błona dziewicza może ulec uszkodzeniu podczas pierwszego stosunku seksualnego z penetracją, co zwykle powoduje ból, a niekiedy łagodne, przejściowe krwawienie lub plamienie. Poszczególne źródła nie są zgodne co do tego, jak powszechne jest pęknięcie błony dziewiczej lub krwawienie po pierwszym stosunku[4][5]. Stan błony dziewiczej nie jest wiarygodnym wskaźnikiem dziewictwa[6][7], chociaż w niektórych kulturach nadal jest za taki uważany i wciąż przeprowadza się tzw. testy dziewictwa[4][8]. Drobne urazy błony dziewiczej mogą się zagoić[8] bez widocznych oznak wcześniejszego urazu. Rozdarta błona dziewicza może zostać chirurgicznie zrekonstruowana w procedurze określanej jako hymenoplastyka.