Charles David Keeling
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Charles David Keeling (ur. 20 kwietnia 1928 w Scranton (Pensylwania), zm. 20 czerwca 2005 w Hamilton (Montana)) – amerykański klimatolog, doktorant w Northwestern University (Illinois) (1954), profesor chemii w kalifornijskim Scripps Institution of Oceanography (1968). Profesor wizytujący na Uniwersytecie w Heidelbergu (lata 1969-1970) oraz na Uniwersytecie Berneńskim (lata 1979–1980). Wyniki jego wieloletnich ciągłych pomiarów stężenia dwutlenku węgla w atmosferze ziemskiej[1], wykonanych od 1958 roku w obserwatorium na Mauna Loa, bywają uznawane za najważniejszy zestaw danych środowiskowych, zebranych w XX wieku. Zbiór jest znany jako tzw. krzywa Keelinga[2][3]. Mimo wysokiej oceny znaczenia tych wyników, co znajduje wyraz m.in. w rosnącej liczbie cytowań, inne ośrodki długo nie podejmowały podobnych badań, wymagających wytrwałości i kosztownych[4].
Charles D. Keeling odznaczany przez George'a Busha Narodowym Medalem Nauki (2002) | |||
Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1928 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość | |||
Tytuł naukowy |
profesor | ||
Alma Mater |
Uniwersytet Illinois w Urbanie i Champaign, Northwestern University | ||
Uczelnia |
Scripps Institution of Oceanography, Uniwersytet w Heidelbergu, Uniwersytet w Bernie | ||
Odznaczenia | |||
|
Keeling zajmował się również tematyką różnorodności biologicznej. Jest autorem ponad 100 prac naukowych[5][6].