Charles Paul Landon
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Charles Paul Landon (ur. 12 października 1760 w Nonant-le-pin, departament Calvados, zm. 5 marca 1826 w Paryżu) francuski malarz neoklasycystyczny, pisarz i historyk sztuki.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość |
francuska | ||
Dziedzina sztuki |
malarstwo, literatura | ||
Epoka | |||
|
Studiował u François-André Vincent i Jean-Baptiste Regnaulta, w 1792 zdobył nagrodę i stypendium Grand Prix de Rome i kontynuował naukę w Rzymie. Wystawiał w paryskim Salonie w latach 1791-1812. Był malarzem Karola Ferdynanda księcia de Berry, członkiem Institut de France i konserwatorem malarstwa w Luwrze. Malował głównie sceny mitologiczne i portrety.
Landon był autorem licznych publikacji na temat sztuki przełomu XVIII i XIX w., opisów muzeów, zbiorów i wystaw. Wydawał katalogi reprodukcji, współpracował z Journal des arts i Sciences et de la Littérature. Jego najważniejsza praca Annales du Musée et de l'école moderne des Beaux-Arts, była wydawana w latach 1808-1835 i składała się z 33 tomów. Pomimo licznych błędów stanowi nadal wszechstronne źródło informacji na temat sztuki i artystów europejskich.