W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił w sezonie 1997/1998 podczas zawodów w Engelbergu, gdzie zdobył pierwsze pucharowe punkty (25. miejsce). 28 listopada 1999 na skoczni Puijo w Kuopio zajął 15. miejsce. 5 grudnia 1999 w Predazzo i 29 grudnia 1999 w Oberstdorfie był 30. 3 stycznia 2000 w Innsbrucku zajął 27. lokatę. Najwyższe w karierze miejsce w Pucharze Świata zajął 26 lutego 2000 w Iron Mountain, gdzie był 11. Najwyższe miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata zajął w sezonie 1999/2000, kiedy był 45. Życiowe sukcesy odniósł w Pucharze Kontynentalnym. 3 marca 2002 w Schönwaldzie wygrał konkurs PK po raz pierwszy w karierze. 22 września 2002 w Calgary po raz drugi stanął na najwyższym stopniu podium. 29 stycznia 2005 w Lauscha był trzeci. Sześciokrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich. Podczas swojego pierwszego startu, na igrzyskach w Nagano w 1998, zajął 40. miejsce na dużej skoczni, 46. na normalnej i 13. w konkursie drużynowym. Podczas kolejnych igrzysk, w 2002 w Salt Lake City, awansował do serii finałowej konkursu na normalnej skoczni i zajął ostatecznie 30. miejsce. W konkursie drużynowym uplasował się na ósmym miejscu (wraz z nim w południowokoreańskim zespole wystąpili Choi Seou, Kim Hyun-ki i Kang Chil-ku[2]). Wystartował również w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na dużej skoczni, jednak nie awansował do zawodów głównych. Na igrzyskach w Turynie w 2006 zajął 47. miejsce na dużej skoczni, 13. w zawodach drużynowych, a udział w zawodach na normalnej skoczni zakończył na serii kwalifikacyjnej. Podczas igrzysk w Vancouver zaprezentował się w obu konkursach indywidualnych – na normalnej skoczni był 48., a na dużej jedno miejsce niżej. Podczas igrzysk w Soczi uplasował się na 43. miejscu na obiekcie normalnym, jedno miejsce na obiekcie dużym i na 11. miejscu w konkursie drużynowym[3]. Wystąpił również na igrzyskach w Pjongczangu, podczas których wystąpił jednak tylko w rywalizacji drużynowej, w której Koreańczycy zajęli ostatnie, 12. miejsce[4].
Na Letalnicy w Planicy w 2008 ustanowił swój rekord życiowy 207,5 m[5].
Choi 182 razy odpadał w kwalifikacjach do konkursu głównego w ramach Pucharu Świata.
W 2003 podczas konkursu Pucharu Świata w Engelbergu, Choi zaliczył groźnie wyglądający upadek, spowodowany złym wyjściem z progu i nie zapanowaniem nad nartami. Służby medyczne nie wykryły żadnych złamań, a jedynie liczne stłuczenia i nadwyrężenia[6].
Starty Choia Heung-chul na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 5] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
46. |
11 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-90 |
– |
indywid. |
73,0 m |
– |
77,5 pkt |
157,0 pkt |
Jani Soininen |
40. |
15 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-120 |
– |
indywid. |
107,0 m |
– |
89,1 pkt |
183,2 pkt |
Kazuyoshi Funaki |
13. |
17 lutego |
1998 |
Hakuba |
Olimpijska |
K-120 |
– |
druż.[uwaga 1] |
74,5 m |
104,5 m |
373,8 pkt (107,2 pkt) |
559,2 pkt |
Japonia |
30. |
10 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-90 |
– |
indywid. |
87,5 m |
86,5 m |
216,0 pkt |
53,0 pkt |
Simon Ammann |
|
13 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-120 |
– |
indywid. |
99,5 m |
73,1 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
8. |
18 lutego |
2002 |
Park City |
Utah Olympic Park |
K-120 |
– |
druż.[uwaga 2] |
112,5 m |
115,5 m |
801,6 pkt (203,4 pkt) |
172,5 pkt |
Niemcy |
|
12 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
91,5 m |
104,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
47. |
18 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
101,0 m |
– |
65,3 pkt |
211,6 pkt |
Thomas Morgenstern |
13. |
20 lutego |
2006 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
druż.[uwaga 2] |
103,5 m |
– |
321,5 pkt (69,8 pkt) |
662,5 pkt |
Austria |
48. |
13 lutego |
2010 |
Whistler |
Whistler Olympic Park |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
87,5 m |
– |
95,0 pkt |
181,5 pkt |
Simon Ammann |
49. |
20 lutego |
2010 |
Whistler |
Whistler Olympic Park |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
98,5 m |
– |
78,0 pkt |
227,3 pkt |
Simon Ammann |
43. |
9 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
95,0 m |
– |
109,1 pkt |
168,9 pkt |
Kamil Stoch |
44. |
15 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
121,5 m |
– |
99,0 pkt |
179,7 pkt |
Kamil Stoch |
11. |
17 lutego |
2014 |
Krasnaja Polana |
Russkije Gorki |
K-125 |
HS-140 |
druż.[uwaga 3] |
117,0 m |
– |
402,0 pkt (99,5 pkt) |
639,4 pkt |
Niemcy |
12. |
19 lutego |
2018 |
Pjongczang |
Alpensia Jumping Park |
K-125 |
HS-142 |
druż.[uwaga 4] |
110,5 m |
– |
274,5 pkt (83,3 pkt) |
824,0 pkt |
Norwegia |
Zamknij
Starty Choia Heung-chul na mistrzostwach świata – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 5] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
66. |
21 lutego |
1999 |
Bischofshofen |
im. Paula Ausserleitnera |
K-120 |
– |
indywid. |
68,0 m |
– |
6,9 pkt |
256,5 pkt |
Martin Schmitt |
61. |
26 lutego |
1999 |
Ramsau |
Matten W90 |
K-90 |
– |
indywid. |
75,0 m |
– |
82,0 pkt |
173,0 pkt |
Kazuyoshi Funaki |
48. |
19 lutego |
2001 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-116 |
– |
indywid. |
87,0 m |
– |
52,3 pkt |
224,0 pkt |
Martin Schmitt |
24. |
23 lutego |
2001 |
Lahti |
Salpausselkä |
K-90 |
– |
indywid. |
83,5 m |
77,0 m |
181,5 pkt |
64,5 pkt |
Adam Małysz |
49. |
22 lutego |
2003 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
– |
indywid. |
99,0 m |
– |
71,2 pkt |
217,8 pkt |
Adam Małysz |
|
28 lutego |
2003 |
Predazzo |
Giuseppego dal Bena |
K-95 |
– |
indywid. |
81,5 m |
84,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
43. |
19 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
87,5 m |
– |
107,0 pkt |
149,0 pkt |
Rok Benkovič |
10. |
20 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-90 |
HS-100 |
druż.[uwaga 2] |
85,0 m |
– |
403,0 pkt (102,0 pkt) |
567,5 pkt |
Austria |
|
25 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-120 |
HS-137 |
indywid. |
110,0 m |
92,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
13. |
26 lutego |
2005 |
Oberstdorf |
Schattenbergschanze |
K-120 |
HS-137 |
druż.[uwaga 2] |
100,5 m |
– |
307,4 pkt (68,4 pkt) |
829,9 pkt |
Austria |
|
24 lutego |
2007 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
104,0 m |
78,7 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
28. |
3 marca |
2007 |
Sapporo |
Miyanomori |
K-90 |
HS-98 |
indywid. |
89,5 m |
87,0 m |
213,5 pkt |
63,5 pkt |
Adam Małysz |
|
26 lutego |
2011 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
82,0 m |
77,0 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
3 marca |
2011 |
Oslo |
Holmenkollbakken |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
105,0 m |
80,1 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
21 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
73,0 m |
72,2 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
|
26 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
84,5 m |
25,2 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
11. |
28 lutego |
2015 |
Falun |
Lugnet |
K-120 |
HS-134 |
druż.[uwaga 6] |
105,5 m |
– |
253,2 pkt (60,7 pkt) |
619,4 pkt |
Norwegia |
Zamknij
Starty Choia Heung-chul na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[uwaga 5] |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Skok 3 |
Skok 4 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
43. |
12-14 lutego |
2000 |
Vikersund |
Vikersundbakken |
K-185 |
– |
indywid. |
112,0 m |
– |
– |
–[uwaga 7] |
77,4 pkt |
459,4 pkt |
Sven Hannawald |
21. |
9-10 marca |
2002 |
Harrachov |
Čerťák |
K-185 |
– |
indywid. |
165,5 m |
150,0 m |
–[uwaga 7] |
–[uwaga 7] |
272,1 pkt |
124,2 pkt |
Sven Hannawald |
50. |
20-21 lutego |
2004 |
Planica |
Velikanka |
K-185 |
– |
indywid. |
92,0 m |
– |
– |
– |
47,4 pkt |
784,7 pkt |
Roar Ljøkelsøy |
|
13-14 stycznia |
2006 |
Tauplitz |
Kulm |
K-185 |
HS-203 |
indywid. |
153,0 m |
|
131,6 pkt |
Nie zakwalifikował się |
|
22–23 lutego |
2008 |
Oberstdorf |
im. Heiniego Klopfera |
K-185 |
HS-213 |
indywid. |
131,5 m |
|
96,8 pkt |
Nie zakwalifikował się |
|
19–20 marca |
2010 |
Planica |
Letalnica |
K-185 |
HS-215 |
indywid. |
152,0 m |
|
123,1 pkt |
Nie zakwalifikował się. |
40. |
15–16 stycznia |
2016 |
Tauplitz |
Kulm |
K-200 |
HS-225 |
indywid. |
130,5 m |
– |
– |
–[uwaga 7] |
82,0 pkt |
558,1 pkt |
Peter Prevc |
Zamknij
Starty Choia Heung-chul na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Więcej informacji Miejsce, Dzień ...
Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
54. |
30 stycznia |
1996 |
Gallio |
Trampolino di Pakstall |
K-95 |
indywid. |
76,0 m |
81,5 m |
156,0 pkt |
110,5 pkt |
Michael Uhrmann |
13. |
1 lutego |
1996 |
Gallio |
Trampolino di Pakstall |
K-95 |
druż.[uwaga 8] |
77,0 m |
80,0 m |
649,0 pkt (155,5 pkt) |
212,5 pkt |
Niemcy |
11. |
12 lutego |
1997 |
Calgary |
Alberta Ski Jump Area |
K-89 |
druż.[uwaga 9] |
74,5 m |
75,0 m |
581,0 pkt (170,5 pkt) |
239,0 pkt |
Słowenia |
35. |
15 lutego |
1997 |
Calgary |
Alberta Ski Jump Area |
K-89 |
indywid. |
75,5 m |
76,0 m |
174,5 pkt |
70,5 pkt |
Wilhelm Brenna |
9. |
22 stycznia |
1998 |
Sankt Moritz |
Olympiaschanze |
K-95 |
druż.[uwaga 10] |
95,5 m |
84,5 m |
670,0 pkt (208,5 pkt) |
117,5 pkt |
Niemcy |
5. |
24 stycznia |
1998 |
Sankt Moritz |
Olympiaschanze |
K-95 |
indywid. |
90,0 m |
89,5 m |
211,0 pkt |
20,5 pkt |
Wolfgang Loitzl |
13. |
4 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
druż.[uwaga 11] |
84,0 m |
82,0 m |
768,5 pkt (221,0 pkt) |
193,5 pkt |
Austria |
46. |
6 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
indywid. |
79,5 m |
64,0 m |
167,0 pkt |
72,0 pkt |
Kazuki Nishishita |
Zamknij