Chód psa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Istnieją 4 podstawowe chody psa: stęp, kłus, galop i cwał (choć czasami cwał jest traktowany jako forma galopu). Ponadto psy poruszają się krokiem amble, który jest formą pośrednią między stępem a kłusem, a niektóre również inochodem. Stąd wyróżnia się 6 głównych chodów psów[1][2]:
- Stęp
- Czterotaktowy, symetryczny wzór chodu, w którym trzy nogi wspierają organizm w każdym momencie, a stopy są podnoszone znad ziemi pojedynczo w określonej sekwencji.
- Amble
- Czterotaktowy, symetryczny, boczny, spokojny chód, w którym nogi po obu stronach poruszają się prawie, ale nie całkiem, jako para. Często występuje jako ruch przejściowy między stępem a innymi chodami.
- Inochód
- Dwutaktowy, symetryczny chód boczny, który sprzyja kroczącemu ruchowi ciała. Lewa przednia i lewa tylna noga przenoszone są synchronicznie, a następnie prawa przednia i prawa tylna noga.
- Kłus
- Dwutaktowy, symetryczny chód, w którym stopy w ukośne przeciwnych końcach ciała uderzają o ziemię razem; czyli prawa tylna z lewą przednią i lewa tylna z prawą przednią.
- Galop
- Niesymetryczny chód trzytaktowy. Dwie nogi (przednia i tylna) dotykają podłoża równocześnie, a pozostałe dwie - jedna po drugiej. Wolniejszy niż cwał, a nie męczący.
- Cwał
- Niesymetryczny, najszybszy chód psów; ma rytm czterotaktowy i często dodatkowy okres zawieszenia wszystkich czterech stóp nad ziemią.