Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gary Crawford (ur. 20 maja 1964 w Leeds) – brytyjski bokser, dwukrotny mistrz Europy (EBU) w kategorii półciężkiej (1997, 1998).
Pseudonim |
Chilling |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1964 |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
191 cm |
Styl walki |
praworęczny |
Kategoria wagowa |
półciężka |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk |
44 |
Zwycięstwa |
33 (KO 28) |
Porażki |
10 |
Remisy |
1 |
Zadebiutował w 1987 r., pokonując w swoim debiucie doświadczonego zawodowca Steve'a Warda. Crawford zwyciężył przez nokaut w 2. rundzie[1]. Porażki doznał już w swojej trzeciej zawodowej walce, w której przegrał z Glazzem Campbellem[2]. 31 października 1989 r. zmierzył się z niepokonanym Brytyjczykiem Carlem Thompsonem. Crawford pokonał starszego o sześć dni rywala, wygrywając przez techniczny nokaut w 6. rundzie. Stawką pojedynku było mistrzostwo Wielkiej Brytanii części wschodniej[3].
28 lutego 1991 r. zmierzył się z Graciano Rocchigianim w pojedynku o mistrzostwo Europy w kategorii półciężkiej. Brytyjczyk przegrał niejednogłośnie na punkty, przegrywając na terenie rywala[4]. 23 września następnego roku dostał ponowną szansę walki o mistrzostwo Europy w tej samej kategorii wagowej. Rywalem Brytyjczyka był pochodzący z Ugandy, ale walczący pod flagą Włoch Yawe Davis[5]. W pojedynku, który odbył się we Włoszech został ogłoszony remis a tytuł pozostał bez właściciela[6].
23 kwietnia 1993 r. zmierzył się z Amerykaninem Michaelem Nunnem w pojedynku o mistrzostwo świata WBA w kategorii superśredniej[7]. Walka odbyła się w The Pyramid (Memphis) w Stanach Zjednoczonych jako główny pojedynek gali. Nunn zwyciężył przez techniczny nokaut w 6. rundzie. Walka została przerwana w rundzie 6., gdyż Crawford był liczony trzykrotnie przez sędziego a w kontrakcie była zasada, że trzy nokdauny w rundzie kończą pojedynek. Do momentu przerwania walki, Nunn wyraźnie prowadził na punkty u wszystkich sędziów[8]. W 1995 r. walczył o mistrzostwo świata WBA w kategorii półciężkiej. Ashley przegrał na punkty z Virgilem Hillem[9].
1 marca 1997 r. zmierzył się z Roberto Dominguezem w pojedynku o mistrzostwo Europy w kategorii półciężkiej. Tytuł zwakował Holender Eddy Smulders, który przystąpił do pojedynku o mistrzostwo świata. Ashley zwyciężył w Liverpoolu, zdobywając mistrzostwo Europy[10]. Tytuł obronił 31 maja 1997 r., pokonując na punkty Francuza Pascala Warusfela[11]. Tytuł utracił w drugiej obronie, przegrywając przez techniczny nokaut w 2. rundzie z Ole Klemetsenem[12].
26 września 1998 r. odzyskał mistrzostwo Europy, pokonując minimalnie na punkty Mohameda Siluvangiego[13]. Tytuł stracił w pierwszej obronie, przegrywając z Clintonem Woodsem[14].
BoxRec
Kategoria półciężka:
Pozycja 15. (1991)
Pozycja 10. (1992)
Pozycja 4. (1998)
Pozycja 15. (1999)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.