Diagnoza (pedagogika)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Diagnoza pedagogiczna (gr. διάγνωση – rozpoznanie) – rozpoznanie obiektu, zdarzenia, sytuacji, spotykanych podczas pracy pedagogicznej, np. trudności wychowawczych, celem zdobycia informacji dla przedsięwzięcia działań zaradczych[1].
Według Wincentego Okonia, obok diagnozy pedagogicznej, występuje m.in. diagnoza oświatowa, rozpoznająca funkcjonowanie składników systemu oświaty[1].