Dionisio Anzilotti
włoski prawnik / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dionisio Anzilotti (ur. 20 lutego 1867 w Pescii, zm. 23 sierpnia 1950 w Uzzano) – włoski profesor prawa międzynarodowego publicznego, sędzia Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.
Po ukończeniu studiów w Pizie zaczął praktykować we Florencji. Jednocześnie wykładał tam prawo cywilne i prywatne międzynarodowe w latach 1892-1902 w Instytucie Nauk Politycznych "Cesare Alfieri". Następnie był profesorem prawa międzynarodowego kolejno na uniwersytetach w Palermo, Bolonii i Rzymie do 1937. Był zwolennikiem dualizmu, czyli traktowania prawa międzynarodowego i prawa krajowego jako odrębnych porządków prawnych. Wydał podręcznik Corso di diritto internazionale. Vol. I: Introduzione e teorie generali (3. wyd. 1928), który był przetłumaczony na kilka języków.
Był sekretarzem komisji prawników przygotowującej Statut Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, a po utworzeniu tego sądu został jego sędzią, którym był aż do rozwiązania STSM. W latach 1928-1930 był Prezesem STSM.
Uważa się, że jako pierwszy użył nazwy "socjologia prawa" (1892 r.), choć sam się tą dyscypliną nie zajmował[1].