Edward I Farnese
książę Parmy, Piacenzy i Castro / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Odoardo (I) Farnese (spolszczane jako Edward (I) Farnese; ur. 28 kwietnia 1612 w Parmie, zm. 11 września 1646 w Piacenzy) – książę Parmy i Piacenzy oraz Castro.
Ten artykuł dotyczy księcia parmeńskiego. Zobacz też: Edward Farnese - dziedzic księstwa Parmy oraz Edward Farnese - kardynał. |
książę Parmy i Piacenzy | |||
Okres |
od 5 marca 1622 | ||
---|---|---|---|
książę Castro | |||
Okres | |||
książę Castro | |||
Okres |
od 1644 | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
Dzieci |
Katarzyna (ur.i zm. 1629), | ||
|
Urodził się jako syn księcia Parmy i Piacenzy oraz Castro Ranuccio I i jego żony księżnej Małgorzaty. Po śmierci ojca 5 marca 1622 wstąpił na tron, ale z powodu małoletności władcy regencję w jego imieniu sprawowali stryj kardynał Odoardo (Edward) Farnese (do swojej śmierci w 1626)[1], a następnie matka księżna Małgorzata Aldobrandini[2].
11 października 1628 we Florencji poślubił księżniczkę Toskanii Małgorzatę Medycejską. Para miała ośmioro dzieci:
- Katarzynę (1629-1629)
- Ranuccio II (1630-1694), kolejnego księcia Parmy, Piacenzy i Castro
- Aleksandra (1635-1689), przyszłego namiestnika Niderlandów Habsburskich
- Horacego (1636-1656)
- Katarzynę (1637-1684), zakonnicę[3]
- Marię Magdalenę (1638-1693)
- Petro (1639-1677), kardynała
- Ottavio (1641-1641)