Eksperci na polskim rynku sztuki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Eksperci na polskim rynku sztuki – osoby zajmujące się określaniem autentyczności dzieł sztuki i ich rynkowej wartości.
Status eksperta sztuki nie jest w Polsce uregulowany prawnie, a tym samym nie funkcjonuje jako samodzielny zawód ze zdefiniowanym zakresem działania i odpowiedzialności oraz wykształconą etyką zawodową[1]. Wyjątek w tym zakresie stanowią rzeczoznawcy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W Polsce nie jest przewidziany system licencji zezwalającej na działalność ekspercką. W konsekwencji polski ustawodawca sankcjonuje nieskrępowany dostęp do branży eksperckiej osobom prywatnym, niejednokrotnie niedysponującym stosowną wiedzą. W roli eksperta najczęściej występują historycy sztuki i konserwatorzy, wydający najczęściej ekspertyzy styloznawcze, rzadziej – na podstawie badań fizykochemicznych.
Jak podkreśla Andrzej Ryszkiewicz, początków istnienia zajęcia eksperta na polskim rynku sztuki należy upatrywać w roku 1990, gdy złamany został monopol pracowników państwowej Desy na wykonywanie ekspertyz[2]. Pozycja ekspertów rosła wraz z rozwojem polskiego rynku sztuki, jednocześnie ze wzrostem liczby przedsiębiorstw zajmujących się handlem dziełami sztuki uczestniczącymi w wolnej grze rynkowej[3].