Erimena
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Erimena, Erimen, Ermina (orm. Էրիմենա, Էրիմեն, Էրմին) – przypuszczalnie król Urartu w latach 620–605 p.n.e. Mógł być ojcem Rusy III i bratem Rusy II. Wzmianka o Erimenie w tytulaturze Rusy III może świadczyć o tym, że Rusa III nie był potomkiem w linii prostej króla Sarduriego IV.
król Urartu (?) | |
Okres |
od 620 roku p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca |
Sarduri IV vel Rusa III |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
II połowa VII wieku p.n.e. |
Data śmierci |
605 rok p.n.e. |
Ojciec |
Sarduri IV (?) |
Rodzeństwo |
Rusa II vel Sarduri III |
Dzieci |
Rusa III |
O schyłkowym okresie Urartu zachowało się mało wzmianek. Erimena nie został wspomniany w kronikach asyryjskich. W źródłach urartyjskich jego imię zostało wymienione obok imienia Rusy III – „Rusa III, syn Erimeny”. Istnieje kilka wersji objęcia tronu Urartu przez Erimenę. Według teorii I.M. Djakonowa Erimena był bratem Sarduriego III i objął rządy jako regent po jego śmierci[1]. N.W. Arutiunian, w oparciu o odkrycia na wzniesieniu Karmir Blur, twierdził, iż Erimena objął rządy po Sardurim IV. W przypadku tej wersji Erimena mógł być albo synem Sarduriego IV, albo tyranem, który pozbawił go tronu około 620 roku p.n.e. i zapoczątkował w Urartu nową dynastię[2][3]. Inna teoria zakłada, że Sarduri IV został pozbawiony tronu przez Rusę III, syna Erimeny. W tym przypadku Erimena nigdy nie objął rządów w Urartu.
W pierwszej połowie XX wieku I.I. Mieszczaninow wysnuł teorię, że Erimena w tytulaturze Rusy III oznacza „Ormianin”[4]. Początkowo zwolennikiem tej teorii był także R. Barnett[5], jednak w związku z pojawieniem się nowych informacji na skutek odkryć archeologicznych, odstąpił od swoich poglądów[6]. Następstwem teorii Mieszczaninowa w połączeniu z podaniami ludowymi i legendami był pogląd, że około 620 roku p.n.e. w Urartu rządziła dynastia ormiańska. Jednak wyniki badań lingwistycznych i historycznych wykluczają taką możliwość[3][7][8].