Generał mróz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Generał mróz – popularnie sformułowanie określające strategię spalonej ziemi[1] zastosowanej przez rosyjskich dowódców dwukrotnie – podczas inwazji[2] Napoleona I na Rosję w 1812 i Hitlera w 1941[3] na terytorium ZSRR. Polega ona na wycofywaniu się w głąb własnego terenu rozciągając linie zaopatrzenia wroga jednocześnie niszcząc i konfiskując przydatne zapasy jak odzież, żywność, paliwo, aby ta nie dostała się w ręce przeciwnika. Wszystko, czego nie można było przenieść jak pola, pastwiska lub budynki palono, zostawiając jedynie spaloną ziemię[1]. Nazwa wzięła się od tego, że mróz zabił wielu źle przygotowanych żołnierzy, więcej niż niejedna bitwa.