Grupa Operacyjna „Śląsk”

Grupa Operacyjna „Śląsk” (GO „Śląsk”) – grupa operacyjna Wojska Polskiego II RP.

Grupa Operacyjna „Śląsk”
Grupa Operacyjna „Jagmin”

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	gen. bryg. Jan Jagmin-Sadowski
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja	Katowice Mysłowice
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Podległość	Armia „Kraków”

Płk Jagmin-Sadowski z oficerami 23 DP. ogląda czeski lekki schron po zajęciu Zaolzia w 1938

Ludomir Kryński

GO „Śląsk” powstała 23 marca 1939. Jej zadaniem była obrona Górnego Śląska w wypadku niemieckiej agresji. W kampanii wrześniowej 1939 walczyła w składzie Armii „Kraków”. W południe 1 września 1939 Kwatera Główna przeniesiona została z Katowic do Mysłowic^[1]. W nocy z 2 na 3 września 1939 GO „Śląsk” otrzymała kryptonim „Jagmin”.

Struktura organizacyjna GO „Śląsk”

• Dowództwo Grupy Operacyjnej „Śląsk”
• 23 Górnośląska Dywizja Piechoty
• 55 Dywizja Piechoty (rezerwowa)
• Grupa Forteczna Obszaru Warownego „Śląsk”
  • IV batalion 11 pułku piechoty
  • IV batalion 73 pułku piechoty
  • IV batalion 75 pułku piechoty
  • batalion forteczny km „Mikołów”
  • IV dywizjon 23 pułku artylerii lekkiej
• 95 dywizjon artylerii ciężkiej
• 64 dywizjon artylerii lekkiej
• 1 dywizjon artylerii przeciwlotniczej

Obsada personalna Dowództwa GO „Śląsk”

Obsada ważniejszych stanowisk^[2][3]:

Dowództwo

• dowódca grupy – gen. bryg. Jan Jagmin-Sadowski
• oficer ordynansowy – ppor. rez. Feliks Holeczek
• dowódca artylerii – płk art. Ludomir Kryński
• oficer sztabu dowódcy artylerii – mjr art. Tadeusz Kossakiewicz^[a]
• oficer sztabu dowódcy artylerii – kpt. art. Jerzy Jeliński^[b]
• oficer sztabu dowódcy artylerii – kpt. art. Jan Stanisław Alfred Gurawski^[c]
• dowódca obrony przeciwlotniczej – ppłk dypl. art. Stanisław Jakub Sokołowski
• szef duszpasterstwa – ks. proboszcz dr Ludwik Bombas

Sztab

• szef sztabu – ppłk dypl. piech. Tadeusz Tomasz Pawlik
• zastępca szefa sztabu – mjr dypl. kaw. Mikołaj Iznoskoff
• szef oddziału II – mjr dypl. art. Kazimierz Szpądrowski (do 2 IX), potem mjr dypl. Mikołaj Iznoskoff
• szef oddziału III – mjr dypl. Marian Drobik
• oficer sztabu – kpt. dypl. Leon Fudakowski
• dowódca łączności – mjr łącz. Adam Parafiński^[d]
• zastępca dowódcy łączności – por. Kazimierz Wojda^[e]
• kwatermistrz i szef oddziału IV – mjr dypl. piech. Franciszek Kłoskowicz
• oficer sztabu – ppor. rez. Jan Urban
• szef służby sanitarnej – ppłk lek. dr Adam Edward Schebesta
• komendant poczty polowej nr 66 – por. Julian Haraschin
• komendant Kwatery Głównej Grupy – por. Stefan Mucha
• oficer ekspozytury wywiadu – kpt. Nowak
• oficer oddziału II sztabu – kpt. Stawicki
• oficer oddziału II sztabu – por. Paweł Jasiński
• oficer ekspozytury wywiadu – kpt. Szczepański

Zobacz też

• Samodzielna Grupa Operacyjna „Śląsk”

Uwagi

1. Tadeusz Kossakiewicz (ur. 3 września 1899). Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 50. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W marcu 1939 był wykładowcą strzelania wysokorozpryskowego w Szkole Strzelań Artylerii w Toruniu. Był odznaczony MN i SKZ^[4].
2. Jerzy Jeliński (ur. 4 stycznia 1906 w Radomiu). Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 94. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W marcu 1939 był dowódcą 3 baterii ćwiczebnej w III dywizjonie Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii. Był odznaczony SKZ^[5]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg.
3. Jan Stanisław Alfred Gurawski (ur. 8 marca 1910) na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 58. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W tym samym miesiącu był oficerem zwiadowczym 9 dak w Baranowiczach^[6].
4. Adam Parafiński (ur. 26 września 1898) na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 5. lokatą w korpusie oficerów łączności. W marcu 1939 pełnił służbę w pułku radiotelegraficznym na stanowisku dowódcy 2 batalionu radiotelegraficznego. Był odznaczony KW, MN i SKZ^[7].
5. Kazimierz Wojda (ur. 14 września 1909) na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 14. lokatą w korpusie oficerów łączności. w marcu 1939 był oficerem CWŁącz. w Zegrzu^[8].