Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2008 – skok o tyczce kobiet
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Skok o tyczce kobiet – jedna z konkurencji rozegranych podczas XII Halowych Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce.


Wymagane minimum kwalifikacyjne do udziału w mistrzostwach świata wynosiło 4,40 m, w zawodach mogły wystąpić co najwyżej dwie zawodniczki z jednego kraju[1].
Eliminacje odbyły się 7 marca 2008, zaś finał rozegrano dzień później.
Zwyciężczyni – Rosjanka Jelena Isinbajewa zdobyła trzeci raz z rzędu złoto halowych mistrzostw świata, tym razem jednak przyszło jej to z większym trudem 2 i 4 lata wcześniej – jej rezultat był słabszy niż w poprzednich edycjach mistrzostw, a przed próbą na 4,75 m znajdowała się ona dopiero na 4. miejscu. Spośród dziesiątki lekkoatletów, którzy zdecydowali się bronić w Walencji tytułów wywalczonych w 2006 w Moskwie jedynie Meseret Defar oraz Isinbajewa ponownie sięgnęły po złote medale[2]. Dla Moniki Pyrek był to kolejny medal międzynarodowej imprezy, za to Jennifer Stuczynski oraz Fabiana Murer[3] po raz pierwszy znalazły się na podium światowej imprezy rangi mistrzowskiej. Był to zarazem pierwszy w XXI wieku konkurs na mistrzowskich zawodach, który rodaczka Isinbajewej – Swietłana Fieofanowa zakończyła bez medalu[4]. Drugi raz w historii konkursów tyczkarek na halowych mistrzostwach świata na podium znalazły się 4 zawodniczki – w 1999 brązowe medale zdobyły: Niemka Nicole Humbert oraz Węgierka Zsuzsanna Szabó[5].
Do mistrzostw nie zakwalifikowały się (przegrywając krajowe eliminacje) 2. i 6. zawodniczka z list światowych[6][7] – Rosjanka Julija Gołubczikowa, która zajęła dopiero 3. miejsce w mistrzostwach Rosji[8], oraz Niemka Carolin Hingst, która na mistrzostwach Niemiec nie zaliczyła żadnej wysokości[9].
Poz. - pozycja |
AR - halowy rekord kontynentu | PB - rekord życiowy | SB - najlepszy wynik w sezonie |
DNS - nie wystartowała | NM - brak zaliczonego skoku | o - skok zaliczony | x - skok spalony | – - pominięcie wysokości | Q - awans z wynikiem | q - awans z miejsca |
* wyniki podawane w metrach |
Remove ads
Rekordy
W poniższej tabeli przedstawione są halowy rekord świata, najlepszy wynik na świecie w 2008, rekord halowych mistrzostw świata, halowy rekord Polski oraz halowe rekordy poszczególnych kontynentów z dnia 6 marca 2008 roku[10].
Rekord świata | ![]() | 4,95 m | Donieck, Ukraina | 16.02.2008 |
Listy światowe | ![]() | 4,95 m | Donieck, Ukraina | 16.02.2008 |
Rekord halowych mistrzostw świata | ![]() | 4,86 m | Budapeszt, Węgry | 06.03.2004 |
Rekord Polski | ![]() | 4,80 m | Liévin, Francja | 05.03.2006 |
Rekord Afryki | ![]() | 4,41 m | Birmingham, Wielka Brytania | 20.02.2000 |
Rekord Ameryki Południowej | ![]() | 4,66 m | Paryż, Francja | 23.02.2007 |
Rekord Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów | ![]() | 4,81 m | Budapeszt, Węgry | 06.03.2004 |
Rekord Azji | ![]() | 4,64 m | Szanghaj, Chiny | 15.03.2007 |
Rekord Europy | ![]() | 4,95 m | Donieck, Ukraina | 16.02.2008 |
Rekord Australii i Oceanii | ![]() | 4,72 m | Donieck, Ukraina | 10.02.2007 |
Remove ads
Przebieg zawodów
Podsumowanie
Perspektywa
Runda kwalifikacyjna
Do zawodów zgłoszono 16 zawodniczek z 10 krajów, na starcie nie stanęła ostatecznie reprezentantka Malezji Roslinda Samsu. Awans do finału gwarantował rezultat 4,55, jednak ponieważ tylko jedna zawodniczka pokonała tę wysokość to do finału awansowało 9 najlepszych tyczkarek kwalifikacji (według przepisów do finału powinno awansować 8 zawodniczek, jednak Naroa Agirre oraz Pavla Rybová zostały sklasyfikowane ex aequo na 8. pozycji, stąd awans pierwszej dziewiątki).
Lista startowa
Godzina rozpoczęcia: 17:00
Runda finałowa
Godzina rozpoczęcia: 18:30
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads