II dynastia z Kraju Nadmorskiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
II dynastia z Kraju Nadmorskiego (w transliteracji z pisma klinowego zapisywane bala kur Tam-tim[1] i bala kur a.ab.ba[2]) – jedna z królewskich dynastii mezopotamskich, której władcy rządzić mieli Babilonią w latach 1025-1005 p.n.e.[3][4] Dynastia ta zgodnie z Babilońską listą królów A panować miała po II dynastii z Isin, a przed dynastią z plemienia Bit-Bazi[1]. Tworzyć ją miało trzech władców, którzy w sumie rządzić mieli przez 21 lat i 5 miesięcy[1].
Imiona władców | Długość panowania | Współczesne datowanie[4][3] |
---|---|---|
18 lat |
1025-1008 p.n.e. |
Założycielem i jednocześnie najlepiej znanym władcą z tej dynastii był Simbar-Szipak, który przywrócił polityczną stabilizację w Babilonii po długim okresie upadku spowodowanego najazdami aramejskich plemion[3]. Po jego śmierci na kilka miesięcy przejął władzę Ea-mukin-zeri, uzurpator z plemienia Bit-Haszmar[3][5]. Za panowania Kaszszu-nadin-ahhe, ostatniego władcy z tej dynastii, Babilonia ponownie zaczęła pogrążać się w stan anarchii[3].