I liga polska w hokeju na lodzie (1974/1975)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
20. sezon I ligi polskiej w hokeju na lodzie rozegrany został na przełomie 1974 i 1975 roku. Był to 39. sezon rozgrywek o Mistrzostwo Polski w hokeju na lodzie.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów |
10 | ||
Runda zasadnicza | |||
Termin |
21 września 1974 – 5 marca 1975 | ||
Liczba kolejek |
36 | ||
Liczba meczów |
180 | ||
Liczba bramek |
1458 | ||
Zwycięzca | |||
Król strzelców |
Tadeusz Obłój (Baildon) – 39 goli | ||
Runda finałowa | |||
Zwycięzca |
Sezon rozpoczęto dwumeczami 21–22 września 1974[2]. Na zakończenie I rundy w dniach 23–24 listopada 1974 doszło w Katowicach do dwumeczu na szczycie tabeli Baildon – Podhale, w których padły wyniki 1:5 i 5:2, w związku z czym drużyna katowicka zajęła pierwsze miejsce na półmetku sezonu[3]. W trakcie II rundy zespół katowicki nadal przewodził w tabeli, mając już nawet 7 punktów przewagi nad nowotarżanami[4][5][6], po czym Podhale odrabiało straty do rywali i na dwa mecze przed końcem zmniejszyło stratę do dwóch punktów[7][8][9]
Ostatni dwumecz sezonu, stanowiący jednocześnie bezpośrednie starciu decydujące o tytule mistrzowskim, Podhale – Baildon zaplanowano na dni 4 i 5 marca 1975 w Nowym Targu, do meczów wyznaczono parę warszawskich sędziów Wojciech Szczepek i Zbigniew Chojnacki, zaś organizatorzy spodziewali się nadkompletu publiczności w liczbie ok. 7 tys., przy czym podjęli decyzję o niewpuszczaniu widownię dzieci w wieku do lat 10[10]. W tych meczach Podhale zwyciężyło dwukrotnie 8:6 i 7:3[11][12][13][14][15]. Tym samym nowotarski klub zdobył mistrzostwo Polski – był to 7. tytuł mistrzowski w historii klubu.
Należy nadmienić, iż po pierwszym spotkaniu opisanego ostatniego dwumeczu sezonu zarówno Podhale, jak i Baildon posiadały w dorobku po 54 punkty. W razie remisu w ostatnim spotkaniu i równej liczbie punktów władze PZHL zapowiedziały rozegranie dodatkowego meczu pomiędzy tymi zespołami 8 marca 1975 w Warszawie.