Interstellar Boundary Explorer
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Interstellar Boundary Explorer (IBEX) – satelita naukowy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA mający wykonać pierwszą mapę obszarów leżących na granicy Układu Słonecznego i przestrzeni międzygwiezdnej. Stanowi część programu Small Explorer.
Inne nazwy |
IBEX, Explorer 91, S33401 | ||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR |
2008-051A | ||
Państwo | |||
Zaangażowani | |||
Rakieta nośna |
Pegasus-XL | ||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perygeum |
7000 km[1] | ||
Apogeum |
220 886 km[1] | ||
Okres obiegu |
6604 min[1] | ||
Nachylenie |
10,99°[1] | ||
Czas trwania | |||
Początek misji |
19 października 2008 17:47:27 UTC | ||
Wymiary | |||
Masa całkowita |
110 kg | ||
|
IBEX został umieszczony na orbicie 19 października 2008 przy pomocy rakiety Pegasus-XL. Z kolei rakieta nośna została wyniesiona w powietrze przez samolot Lockheed L-1011 Stargazer, który wystartował o 16:51 UTC z lotniska na atolu Kwajalein na Wyspach Marshalla na Oceanie Spokojnym. Odłączenie i uruchomienie Pegasusa nastąpiło na wysokości około 12 kilometrów o godzinie 17:47 UTC[2]. Do wejścia na docelową wysoką orbitę eliptyczną IBEX użył dodatkowego silnika rakietowego.
Misja została zaplanowana na dwa lata, jednak w marcu 2011 przedłużono ją o kolejne dwa lata, a niewykluczone, że potrwa znacznie dłużej[3].