Język narodowy
język będący środkiem komunikacji wśród przedstawicieli określonego narodu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Język narodowy – język będący środkiem komunikacji wśród przedstawicieli określonego narodu, uważany za podstawowy wyznacznik jego tożsamości[1][2].
W Europie powszechny jest pogląd o bliskim związku języka z tożsamością narodową[3]. Język narodowy podkreśla odrębność jednego narodu od drugiego, pełniąc funkcję symboliczną. Język narodowy może być zarazem językiem urzędowym, służącym celom utylitarnym (przy czym nie każdy język narodowy pełni funkcję języka urzędowego)[4].