Jacob Churg
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jacob Churg, Jakub Churg (ur. 16 lipca 1910 w Dołhinowie, zm. 27 lipca 2005 w Nowym Jorku) – polsko-amerykański lekarz, patolog.
Urodził się w Dołhinowie w obwodzie mińskim jako syn lekarza Wolfa Ravicha i dentystki Gity. Wolf Churg urodził się w Mińsku, studiował w Kijowie i Berlinie, dyplom otrzymał w 1899 roku. Po 1931 mieszkał w Smorgoniach w powiecie oszmiańskim. W czasie II wojny światowej został deportowany do Estonii i zginął w obozie koncentracyjnym[1].
Jakub Churg studiował na Uniwersytecie Wileńskim, studia ukończył w 1933 roku. Został asystentem w laboratorium patologicznym przy uniwersytecie i w 1936 roku został doktorem medycyny. W tym samym roku emigrował do Stanów, gdzie jego wuj, Louis Chargin, był ordynatorem oddziału dermatologicznego Mount Sinai Hospital. Początkowo pracował w laboratorium bakteriologicznym, w 1943 roku zajął się patologią. W 1943 roku został obywatelem amerykańskim. Później przez ostatnie lata II wojny służył w amerykańskiej armii. W 1966 roku został profesorem patologii.
Opublikował ponad 300 prac, w tym podręczniki[2]. Współpracował z Lotte Strauss i razem z nią opisał chorobę, eozynofilową ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń, która obecnie określana jest nazwą zespół Churga-Strauss. Opracował wiele nowych technik barwienia preparatów histologicznych.