Jakub Przyłuski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jakub Przyłuski inna forma nazwiska: Jacobus Priluscius, ps.: „Jessovius, Jeżowita, Jeżowita bakałarz” (ur. ok. 1512, zm. początek 1554 w Szczucinie nad Wisłą) – polski prawnik, pisarz polityczny, poeta i tłumacz, pisarz grodzki przemyski, pisarz ziemski krakowski. W 1603 roku jako autor trafił do pierwszego polskiego Indeksu Ksiąg Zakazanych powstałego z inicjatywy biskupa Bernarda Maciejowskiego[1].