James Blake (tenisista)
amerykański tenisista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące James Blake (tenisista)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
James Riley Blake (ur. 28 grudnia 1979 w Yonkers) – amerykański tenisista specjalizujący się w grze na nawierzchni twardej, olimpijczyk.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1979 | ||
Wzrost |
185 cm | ||
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | ||
Status profesjonalny |
1999 | ||
Zakończenie kariery |
sierpień 2013 | ||
Trener |
Brian Barker (1999–2009) | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje |
10 | ||
Najwyżej w rankingu |
4 (20 listopada 2006) | ||
Australian Open |
QF (2008) | ||
Roland Garros |
3R (2006) | ||
Wimbledon |
3R (2006, 2007) | ||
US Open |
QF (2005, 2006) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje |
7 | ||
Najwyżej w rankingu |
31 (31 marca 2003) | ||
Australian Open |
QF (2005) | ||
Roland Garros |
2R (2002) | ||
Wimbledon |
SF (2009) | ||
US Open |
2R (2001, 2002) | ||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Jako tenisista zawodowy startował od 1999 roku, a rok później, po wygraniu dwóch turniejów niższej rangi, z cyklu ATP Challenger Tour, uzyskał tytuł „debiutanta sezonu”. Ostatni mecz w karierze w grze pojedynczej zagrał dnia 28 sierpnia 2013 roku w spotkaniu I rundy podczas US Open, gdzie przegrał z Ivo Karloviciem 7:6(2), 6:3, 4:6, 6:7(2), 6:7(2).
W całej karierze wygrał 17 turniejów (10 singlowych i 7 deblowych). Pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej odniósł w 2002 roku w Waszyngtonie, a ostatnie w 2007 roku w New Haven.
W latach 2001–2009 reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa. W sezonie 2007 zdobył z zespołem tytuł pokonując w finale Rosję. W Pucharze Hopmana zwyciężył dwukrotnie, najpierw w 2003 roku z Sereną Williams, a rok później z Lindsay Davenport.
Jego pierwszym trenerem został Brian Barker, który współpracował z nim do października roku 2009, a zastąpił go Kelly Jones[1].