Jan Fruziński
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bernard Fruziński (ur. 23 czerwca 1866 w Warszawie, zm. 1 stycznia 1922 tamże) – warszawski cukiernik, założyciel zakładów cukierniczych „Fruziński J. Fabryka Czekolady”[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
właściciel „Fruziński J. Fabryka Czekolady” |
Syn Jana, oficjalisty teatrów warszawskich, i Karoliny z Altów. Jako młody chłopiec został praktykantem w cukierni Franciszka Anczewskiego, gdzie zdobywał wiedzę i doświadczenie. Pozwoliło mu to założyć w 1888 własną firmę, która z niewielkiej cukierni stała się jednym z wiodących w kraju zakładów produkujących galanterię cukierniczą. Fruziński poza umiejętnościami cukierniczymi posiadał też zmysł finansowy, poza rozwojem działalności gospodarczej inwestował też w nieruchomości. Posiadał trzy kamienice w Warszawie przy ul. Smolnej 15[2], Marszałkowskiej 75[3] i Polnej 32[4], wszystkie były luksusowe i zawierały ekskluzywne apartamenty.
Jan Fruziński zmarł nagle w wielu 54 lat i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 25-4-13/14)[5]. Majątek po ojcu przejął syn, również Jan. Działania wojenne przetrwała tylko częściowo wypalona kamienica przy ul. Marszałkowskiej 75, jednak zburzono ją w 1949 w związku z budową MDM.
W dniu 18 stycznia 1896 roku ożenił się z Władysławą Oktawią Rzeszotarską, córką Stanisława i Anny ze Zglinickich, ur. 1878 – ślub w kościele św. Antoniego w Warszawie[6]. Miał starszego brata Antoniego Longina ur. 1864.[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
