Jerzy Dadzibóg Łukomski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jerzy Dadzibóg Łukomski herbu Roch III (zm. po 1695 roku) – wojski witebski w 1690 roku, stolnik połocki w 1677 roku, podczaszy miński w 1668 roku[1], wójt miński w 1677 roku.
Szybkie fakty Rodzina, Data śmierci ...
Roch III | |
Rodzina | |
---|---|
Data śmierci |
po 1695 |
Ojciec |
Samuel Eustachy Łukomski |
Matka |
Marianna Kisiel-Dorohinicka |
Zamknij
Syn Samuela Eustachego Łukomskiego, stolnika wołkowyskiego, i Marianny Kisiel-Dorohinickiej.
Przebywał kilka lat w niewoli w Moskwie. Był posłem województwa witebskiego na sejm nadzwyczajny 1672 roku. W 1674 roku podpisał elekcję Jana III Sobieskiego z województwa mińskiego. Poseł na sejm koronacyjny 1676 roku z Witebska[2]. Poseł sejmiku witebskiego na sejm 1677 roku[3]. Poseł na sejm 1685 roku z witebskiego[4].
Był ożeniony z Izabellą Anną Bychowcówną, 2 voto Adamową Kisielową[5].