Kazimierz Czartoryski (1674–1741)
podkanclerzy litewski, kasztelan wileński / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kazimierz Czartoryski (1674–1741)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kazimierz Czartoryski (ur. 4 marca 1674 w Warszawie, zm. 31 sierpnia 1741 w Warszawie) – książę na Klewaniu i Żukowie, syn Michała Jerzego Czartoryskiego i Joanny Olędzkiej.
Pogoń Litewska | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka |
Joanna Weronika Olędzka | ||
Żona | |||
Dzieci |
Michał Fryderyk | ||
Odznaczenia | |||
|
W 1695 był posłem na Sejm z ziemi liwskiej[1]. Poseł sejmiku wołyńskiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[2]. Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[3]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[4]. W 1699 roku został podczaszym wielkim litewskim, w latach 1707–1709 był podskarbim wielkim litewskim, z nominacji króla polskiego – Stanisława Leszczyńskiego. Następnie w latach 1712–1724 był podkanclerzym litewskim, a od 1724 kasztelanem wileńskim. Był także starostą krzemienieckim, wieliskim, uświackim.
Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[6]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[7].
W roku 1730 został odznaczony Orderem Orła Białego.