Klasztor Iwiron
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Klasztor Iwiron (grec. Μονή Ιβήρων, gruz. ივერთა მონასტერი) – jeden z klasztorów na Górze Athos, położony nad morzem we wschodniej części półwyspu. Założony został przez Gruzinów, pod nadzorem Jana Iberyjskiego, w latach 980–983. Klasztor zajmuje trzecie miejsce w atoskiej hierarchii. Biblioteka zawiera 2000 rękopisów, 15 zwojów liturgicznych i ponad 20 000 drukowanych ksiąg. Większość ksiąg jest w języku: gruzińskim, greckim, hebrajskim i łacińskim. Nazwa klasztoru Iwiron nawiązuje do starożytnego królestwa Iberii na Kaukazie, skąd pochodził architekt Jan.
Klasztor Iviron widziany z drogi łączącej Iwiron z Klasztorem Stawronikita | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Typ zakonu |
męski | ||
Liczba zakonników |
ok. 30 | ||
Data budowy |
980-983 | ||
40°14′44″N 24°17′05″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Klasztor poświęcony został Zaśnięciu Marii Panny. Należy do niego skit św. Jana Chrzciciela, posiada 16 kaplic wewnętrznych i 10 zewnętrznych, mieszka w nim dziś około 30 mnichów. W monasterze przechowywana jest cudowna Iwerska Ikona Matki Bożej[1].