Kościół św. Michała Archanioła w Witorożu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła – rzymskokatolicki kościół parafialny parafii św. Michała Archanioła w Witorożu, wzniesiony w 1739 jako cerkiew unicka, a w latach 1875–1919 należący do parafii prawosławnej.
 A/114 z dnia 3.03.1960 i 30.11.1966 | |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
.jpg) Widok ogólny | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Drelów  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu bialskiego  | |||||||||||
 51°55′14,1″N 22°59′23,9″E | |||||||||||
Pierwszą cerkiew unicką wzniesiono w Witorożu w 1605 z fundacji Lwa Sapiehy. W 1739 zastąpiono ją nową świątynią pod wezwaniem Cudu św. Michała Archanioła. W 1875, w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, budynek sakralny odebrano unitom i przekształcono w cerkiew prawosławną. Przy tym wyznaniu budynek pozostawał do 1919, gdy został zrewindykowany na rzecz Kościoła łacińskiego[1]. Po tym wydarzeniu budynek stał się świątynią parafialną. W 1924 odremontowano dach obiektu, zaś w 1927 – przekształcono wnętrze. W latach II wojny światowej (1940–1945) świątynia ponownie znajdowała się w rękach prawosławnych[1], należała do parafii w strukturach diecezji chełmsko-podlaskiej[2]. W 1946 powtórnie przejęty przez katolików kościół został nakryty nowym blaszanym dachem, a w 1965 wzniesiono na nim sygnaturkę. Siedemnaście lat później dokonano kolejnego remontu wnętrza obiektu[1].
Kościół w Witorożu jest budowlą drewnianą o konstrukcji wieńcowej z lisicami, orientowaną, szalowaną. Obiekt wzniesiono na planie prostokąta. Dawna cerkiew jest jednonawowa, z prosto zamkniętym prezbiterium, do którego przylegają skarbczyk i zakrystia, jak również kwadratowym przedsionkiem. Wnętrze świątyni kryje strop, od zachodu w nawie znajduje się chór muzyczny. Na łuku tęczowym w kościele znajduje się XVIII-wieczny krucyfiks[1].
Elewacja kościoła jest niemal pozbawiona ozdób, z jednym zamkniętym odcinkowo oknem na osi obiektu oraz okapem i ozdobnie oszalowanym szczytem z krzyżem. Taki sam szczyt zdobi również przedsionek budynku. Nad nawą znajduje się neobarokowa sygnaturka. Kościół pokrywają dachy dwuspadowe[1].
We wnętrzu kościoła znajduje się neobarokowy ołtarz główny z barokowym wizerunkiem maryjnym z XVII w., na który nałożono XVIII-wieczną sukienkę; w zwieńczeniu ołtarza znajduje się ponadto wizerunek Ukrzyżowanego Chrystusa z pocz. XX wieku. Dwa ołtarze boczne w świątyni wykonano w dwudziestoleciu międzywojennym z obrazami Matki Bożej i św. Michała Archanioła z I poł. XIX w. W połowie tego samego stulecia namalowana została kopia obrazu Matki Boskiej Leśniańskiej. Z początku XX wieku pochodzą konfesjonał i ławki. Znacznie starszy jest wykonany w XVIII w. barokowy krzyż procesyjny[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
