Zaprojektowany w 1579 roku w stylu renesansowym przez architekta Blasiusa Berwarta (1530–1589)[3][4] Kościół zamkowy stał się oficjalnie kościołem parafialnym Trójcy Świętej[5]. Cztery figury wyszły spod dłuta rzeźbiarza Aleksandra Krausa w 1606 roku[6]. Twórcą wystroju wnętrza był Hans Windrauch, sufit ozdobiono sztukaterią. Większość tych rzeźb wyszła spod dłuta rzeźbiarza Hansa Windraucha w 1589 roku.[7]Schultheiß von Unfried był twórcą m.in. ołtarza, ambon oraz baptysteriów w kościele zamkowym[8]. W 1701 roku w kościele zamkowym odbyła się koronacja króla Fryderyka I, a w 1861 roku króla Wilhelma I, który objął opieką kościół zamkowy, rozpoczynając w nim niezbędne prace remontowe. W wyniku działań wojennych w 1945 roku kościół zamkowy doznał poważnych uszkodzeń. Jego ruiny zostały rozebrane w 1968 r.[9]
Adolf Boetticher: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Ostpreußen.Heft VII. Die Bau- und Kunstdenkmäler in Königsberg, Königsberg 1897, s. 87: „bemerkenswert ist die Übereinstimmung der Westfassade mit den beiden Rundtürmen bei unserem Schlosse mit dem alten Schlosse zu Stuttgart, an dem Blasius Berwart zuvor gearbeitet hatte.” online
Adolf Boetticher: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Ostpreußen.Heft VII. Die Bau- und Kunstdenkmäler in Königsberg, Königsberg 1897, s. 81: „Wer da glaubt an die heilige Dreifaltigkeit, An Gott Vater Sohn heiligen Geist…die Schloßkirche ist also der Dreifaltigkeit geweiht.” online
Anton Ulbrich: Geschichte der Bildhauerkunst in Ostpreußen vom Ende des 16. Jahrhunderts bis gegen 1870, 2 Bände, Königsberg 1926-1929, s. 74: „...die Gestalten der Gerechtigkeit und Liebe, des Glaubens und der Hoffnung ... in der Schloßkirche zu Königsberg ... sie wurden im Jahre 1606 von dem Bildhauer Alexander Krause gearbeitet.”
Adolf Boetticher: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Ostpreußen.Heft VII. Die Bau- und Kunstdenkmäler in Königsberg, Königsberg 1897, s. 81: „ Die Deckenfelder waren 1589 durch den Meister Hans Windrah mit schönen Stuckaturen versehen. Diese wurden … im XVIII. Jh. beseitigt….”online
Adolf Boetticher: Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Ostpreußen.Heft VII. Die Bau- und Kunstdenkmäler in Königsberg, Königsberg 1897, s. 82: „ Die innere Ausstattung (Altar, Kanzel, Emporen und die Königsloge) ist vom Oberbaudirektor Schultheiß von Unfried ….”online