Księstwo Sabaudii-Piemontu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księstwo Sabaudii wł. Ducato di Savoia – samodzielne księstwo istniejące od roku 1416 do zjednoczenia Włoch w XIX wieku. Państwem rządziła dynastia sabaudzka wł. casa di Savoia. W momencie nadania tytułu książęcego wł. Duca w skład księstwa weszły: Sabaudia (składająca się z Sabaudii właściwej, Maurienne(inne języki) i Tarentaise), Bugey, Aosta, Susa, Chablais(inne języki), Pays de Vaud, Faucigny, Bresse, Pays de Gex, Valbonnais, hrabstwo Nicei(inne języki), hrabstwo Piemontu (jako lenno rządzone przez inną gałąź dynastii), hrabstwo Genewy (bez miasta), Novalaise, Viennois(inne języki). Piemont dostał się pod bezpośrednią władzę książąt w 1418 r. po śmierci Ludwika, ostatniego hrabiego Piemontu z gałęzi Sabaudzkiej-Achaja.
1416–1720-1792 1814–1847-1860 | |||||
| |||||
Dewiza: 'FERT' | |||||
Język urzędowy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ustrój polityczny | |||||
Głowa państwa |
książę (ostatni) Wiktor Emanuel II | ||||
Waluta |
scudo sardyńskie (na wyspie 1720-1816), | ||||
Tereny na płd. od Alp weszły do Królestwa Włoch. Tereny na płn. i zach. od Alp wcielono do Francji. |
1860 | ||||
Księstwo Sabaudii-Piemontu XVI-XVIII w. | |||||
|
Od połączenia księstwa w 1720 unią z Królestwem Sardynii stała się faktycznie jedną z prowincji królestwa. W 1860 tereny na północ i zachód od Alp (w tym Sabaudia) zostało przyłączone do II Cesarstwa Francuskiego, a tereny na południe od Alp (w tym Piemont) weszły w skład zjednoczonego Królestwa Włoch pod berłem dynastii sabaudzkiej.