Loading AI tools
ukraiński wojskowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kyryło Ołeksijowycz Budanow, ukr. Кирило Олексійович Буданов (ur. 4 stycznia 1986 w Kijowie) – ukraiński wojskowy, od 2020 szef Głównego Zarządu Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy, od 2022 generał porucznik[1]. W sierpniu 2022 roku został odznaczony Krzyżem Bojowych Zasług[2].
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
W 2007 r. ukończył Akademię Wojskową w Odessie, następnie rozpoczął służbę w siłach specjalnych wywiadu Ukrainy[3].
Od wiosny 2014 r. walczył w wojnie w Donbasie i dwukrotnie został ranny[4][5].
6 do 8 sierpnia 2016 r. w pobliżu wsi Suworowo pod Armiańskiem na Krymie miał miejsce tak zwany incydent krymski, podczas którego doszło do wymiany ognia między stroną rosyjską i ukraińską, w wyniku czego zginęli: oficer FSB podpułkownik Roman Michajłowicz Kamieniew (ros. Роман Михайлович Каменев) i Siemion Sycziew (ros. Семён Сычев), pracownik Ministerstwa Obrony Rosji[6]. Rzecz została szeroko skomentowana w rosyjskich mediach. Strona rosyjska oskarżała o sprowokowanie incydentu wojska Ukrainy i wskazywała konkretnych winnych, między innymi Budanowa[7]. Putin uznał incydent za sabotaż, sprowokowany przez władze Ukrainy, które łamią porozumienia mińskie[8]. Zaprzeczała temu strona ukraińska (między innymi ówczesny prezydent Petro Poroszenko), która uznała oskarżenia za prowokację i zaprzeczała, aby strzelanina była wynikiem desantu armii ukraińskiej na Krym, co sugerowała Rosja[6][9]. W listopadzie 2018 r. rosyjska sieć telewizyjna Rossija 24 wyemitowała program o incydencie krymskim, ponownie oskarżając o udział w nim Budanowa i Maksyma Szapowała (oficera wywiadu Ukrainy, który zginął w czerwcu 2017 r. w zamachu bombowym w centrum Kijowa)[10].
4 kwietnia 2019 r. w rejonie hołosijiwskim w Kijowie pod samochodem Budanowa (Chevrolet Evanda) umieszczono ładunek wybuchowy, który eksplodował przedwcześnie i ranił jednego z zamachowców[11]. Wedle doniesień medialnych za zamachem stały siły specjalne Federacji Rosyjskiej[11][12].
W 2020 r. Budanow został zastępcą dyrektora Departamentu Służby Wywiadu Zagranicznego Ukrainy[3].
5 sierpnia 2020 r. został mianowany przez prezydenta Zełenskiego szefem Głównego Zarządu Wywiadu Ministerstwa Obrony Ukrainy[13], zastępując na tym stanowisku Wasyla Wasylowicza Burbę[14]. Dziennikarzy poinformował, że za swoje kluczowe zadania uznaje przywrócenie Ukrainie Krymu, odparcie sił rosyjskich z Donbasu oraz walkę z rosyjską dezinformacją[15]. Od 2020 r. kierował również działaniami sztabu w zakresie jeńców wojennych[5].
21 listopada 2021 r. amerykańskie czasopismo „Military Times” opublikowało wywiad z Budanowem, w którym omówił on planowaną w przyszłym roku inwazję Rosji na Ukrainę. Przewidział jej początek na styczeń lub luty, a nakreślony przez niego scenariusz ataku i przebiegu walk pokrył się ze stanem faktycznym[16]. W marcu 2022 r. w wywiadzie dla „Coffee or Die” poinformował, że o planowaniu inwazji Ukraina dowiedziała się w listopadzie, korzystając z cyberwywiadu i źródeł osobowych, w tym takich, które znajdują się w wojsku, na Kremlu i w administracji Putina[4][17].
We wrześniu 2022 r. brał udział w koordynacji największej wymiany jeńców wojennych pomiędzy Ukrainą i Rosją (wówczas strona ukraińska doprowadziła do uwolnienia 215 jeńców, w tym dowódców Pułku „Azow”)[18].
W styczniu 2023 r. „The Washington Post”, powołując się na osobę z bliskiego kręgu Budanowa, informował, że na jego życie przeprowadzono co najmniej dziesięć zamachów[19].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.