Las pastewny – zazwyczaj dębowy lub bukowy las, w którym w średniowieczu wypasano świnie. Cechą charakterystyczną takich lasów jest obecność głównie starych drzew, gdyż młode, wyrastające dopiero pędy były zjadane przez pasące się zwierzęta[potrzebny przypis]. W czasach średniowiecza miarą jakości dąbrowy była liczba świń, które mogła wyżywić. Przeciętnie 25 dorosłych dębów umożliwiało utuczenie jednego wieprza[1]. Wypasanie owiec w drzewostanach stoków bieszczadzkich, rozpoczęte w XVI–XVII w., doprowadziło w nich do zmiany struktury ekosystemu (m.in. recesji niektórych gatunków drzew i innych roślin)[2].
Świadectwem praktyki pasania świń w lasach są nazwy niektórych polskich miejscowości, np. Świniowice. W Świniowicach lasy bukowe i dębowe już nie istnieją[potrzebny przypis]. Przykładem zachowanego do dziś lasu pastewnego jest Langå Egeskov w Langå w Danii (obecnie wypasanie zwierząt w lasach jest zabronione)[3][4].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
