Literatura obozowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Literatura obozowa – odmiana literatury poświęconej II wojnie światowej, której tematem są doświadczenia związane z obozami koncentracyjnymi i obozami pracy przymusowej III Rzeszy (Kacet) i ZSRR (Gułag). Najczęściej utwory należące do literatury obozowej przybierają formę wspomnień więźnia, opisującego świat lagrów i łagrów ze swojej perspektywy. Twórczość obozowa, oprócz materiału dokumentacyjnego i faktograficznego, stanowi często również próbę artystycznego ujęcia opisywanych zjawisk.