![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Liturgy_St_James_4.jpg/640px-Liturgy_St_James_4.jpg&w=640&q=50)
Liturgia św. Jakuba
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Boska Liturgia Świętego Jakuba, Brata Pańskiego – jeden ze wschodnich obrządków (rytów) sprawowania liturgii chrześcijańskiej, wywodzący się z Jerozolimy i przypisywany Apostołowi Jakubowi.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Liturgy_St_James_4.jpg/640px-Liturgy_St_James_4.jpg)
Liturgia świętego Jakuba ma swoje korzenie w zachodnio-syryjskiej rodzinie liturgicznej i była bazą do utworzenia ponad sześćdziesięciu anafor[1], a także kolejnych okazałych rodzin liturgicznych: rytu ormiańskiego i rytu bizantyjskiego[2].
Według tradycji autorem liturgii był św. Jakub Apostoł, pierwszy biskup Jerozolimy. Współcześni liturgiści czas powstania liturgii szacują na przełomie IV i V wieku, z wykorzystaniem niektórych modlitw i gestów pochodzących z czasów apostolskich. Obecnie liturgia św. Jakuba jest odprawiana 5 listopada, w dzień pamięci św. Apostoła Jakuba. W latach 90. XX wieku wznowiono odprawianie tej liturgii w Polsce[3].
Do najbardziej znanych rytów, zbudowanych na anaforze świętego Jakuba, zalicza się Liturgię św. Bazylego Wielkiego i Liturgię św. Jana Chryzostoma[4].