Ludwika Hanowerska

Ludwika hanowerska duń. Louise af England (ur. 18 grudnia 1724 w Leicester House w Londynie, zm. 19 grudnia 1751 w Christiansborgu w Kopenhadze) – królowa Danii i Norwegii.

Ludwika Hanowerska

Królowa Danii i Norwegii
Okres	od 1746 do 1751
Jako żona	Fryderyka V
Koronacja	1747 Zamek Frederiksborg Hillerød
Poprzedniczka	Zofia Magdalena
Następczyni	Juliana Maria brunszwicka
Dane biograficzne
Dynastia	Welfowie
Data urodzenia	18 grudnia 1724
Data śmierci	19 grudnia 1751
Miejsce spoczynku	Katedra w Roskilde
Ojciec	Jerzy II
Matka	Karolina z Ansbachu
Mąż	Fryderyk V
Odznaczenia

Życiorys

Luisa, księżniczka Walii, urodziła się jako piąta córka, a zarazem najmłodsze dziecko Jerzego, księcia Walii, i jego żony Karoliny z Ansbachu. Ochrzczona została 22 grudnia.

11 czerwca 1727 roku, kiedy Ludwika miała dwa lata, zmarł jej dziadek Jerzy I. Jej ojciec zasiadł na tronie brytyjskim jako Jerzy II, a jego córka otrzymała tytuł Jej Królewska Wysokość Księżniczka Luiza.

Małżeństwo

Wyszła za mąż za następcę tronu Danii i Norwegii, przyszłego króla Fryderyka V. Małżeństwo zostało zawarte z powodów politycznych. Ludwika została najpierw poślubiona per procura 10 listopada 1743 w Hanowerze. Osobę przyszłego męża reprezentował brat panny młodej, książę Cumberland. Właściwy ślub odbył się 11 grudnia 1743 w Kopenhadze. Para doczekała się pięciorga dzieci, dwoje z nich nie przeżyło:

• Chrystian (1745–1747),
• Zofia Magdalena (1746–1813), królowa Szwecji jako żona Gustawa III,
• Wilhelmina Karolina (1747–1820), landgrafini Hesji-Kassel jako żona Wilhelma,
• Chrystian VII (1749–1808), mąż Karoliny Matyldy Hanowerskiej,
• Luiza (1750–1831), księżna Hesji jako żona Karola.

Jej mąż zasiadł na tronie 6 sierpnia 1746 jako Fryderyk V. Ludwika otrzymała tytuł królowej Danii i Norwegii. Była uprzejmą i bezpośrednią osobą, a pod jej wpływem zupełnie zmieniła się dotąd panująca atmosfera na duńskim dworze na bardziej radosną. Zaraz po ślubie Ludwika zaczęła się uczyć duńskiego i wymagała, aby w tym języku mówiono na dworze. Szybko podbiła serca Duńczyków, jednak jej stosunki z mężem nigdy nie były serdeczne.

Była odznaczona duńskim Orderem Wierności^[1].

Śmierć

Ludwika zmarła na skutek infekcji, będąc w daleko zaawansowanej ciąży, 19 grudnia 1751 w Christiansborgu w Kopenhadze, piętnaście lat przed śmiercią swojego męża. Została pochowana w katedrze w Roskilde.