M52 SPH
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
M52 Self-propelled Howitzer – amerykańska haubica samobieżna.
M52 w Muzeum Wojskowo-Historyczne Bundeswehry w Dreźnie | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ pojazdu | |||
Trakcja |
gąsienicowa | ||
Załoga |
5 osób | ||
Historia | |||
Produkcja |
1951-? | ||
Egzemplarze |
684 szt. | ||
Dane techniczne | |||
Silnik |
Continental AOS-895-3 | ||
Długość |
5800 mm | ||
Szerokość |
3149 mm | ||
Wysokość |
3316 mm | ||
Prześwit |
491 mm | ||
Masa |
24 040 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość |
56 km/h | ||
Zasięg pojazdu |
160 | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Rowy (szer.) |
180 cm | ||
Ściany (wys.) |
91 cm | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 × haubica M85 kalibru 105 mm (102 nab.) 1 × wkm M2HB kalibru 12,7 mm (900 nab.) | |||
Użytkownicy | |||
US Army, Izrael | |||
|
Działo M52 było zbudowane na zmodyfikowanym podwoziu czołgu M41 Walker Bulldog, identycznym jak w przypadku działa M44 SPH. Na podwoziu umieszczona była obrotowa wieża z haubicą M85 kalibru 105 mm. Kąt ostrzału działa w poziomie był równy 120°, w pionie od -10° do +65°. Maksymalna donośność pocisków była równa 11 270 m. Wewnątrz pojazdu przewożone były 102 naboje do działa z czego 21 było gotowych do natychmiastowego użycia. Uzbrojeniem dodatkowym był wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kalibru 12,7 mm.
Produkcję dział M52 rozpoczęto w 1951 roku, ale problemy techniczne trapiące pierwsze wozy sprawiły, że oficjalnie do uzbrojenia przyjęte zostały w 1955 roku.