Mała Papirusowa Przełączka

Mała Papirusowa Przełączka (słow. Vyšné Čierne sedlo) – przełęcz znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich w ich słowackiej części. Oddziela od siebie dwie z trzech Papirusowych Turni: Małą Papirusową Turnię na południowym zachodzie i Pośrednią Papirusową Turnię na północnym wschodzie. Przełęcz jest położona bliżej Małej Papirusowej Turni^[1].

Mała Papirusowa Przełączka

Mała Papirusowa Przełączka pierwsza na prawo od najgłębszej Przełęczy Stolarczyka (podpisana)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Mała Papirusowa Turnia, Pośrednia Papirusowa Turnia
Położenie na mapie Tatr Mała Papirusowa Przełączka
Położenie na mapie Karpat Mała Papirusowa Przełączka
49°12′17,0″N 20°11′58,3″E

Od strony południowo-zachodniej pod turnią znajduje się Barania Kotlina – górne piętro Doliny Dzikiej. Ściany opadające do niej są urwiste. Pod nimi biegnie Wyżnia Papirusowa Drabina – najwyższy fragment wybitnego zachodu, jakim jest Papirusowa Drabina. Pod nią z kolei położone są Zadnie Papirusowe Spady – urwisko opadające w stronę doliny. Do Czarnego Bańdziocha^[2] w górnych partiach Dolinie Czarnej Jaworowej zbiega natomiast w tym rejonie Szymkowy Żleb, ponad którym wyrastają bloki szczytowe Małej i Pośredniej Papirusowej Turni^[1].

Na siodło Małej Papirusowej Przełączki nie wiodą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników. Najdogodniejsza droga prowadzi na nie z Przełęczy Stolarczyka od południowego zachodu, z obejściem Małej Papirusowej Turni^[1].

Mała Papirusowa Przełączka zwana była dawniej Wyżnią Czarną Przełączką^[1].

Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):

• Alfred Martin i przewodnik Johann Franz (senior), 16 lipca 1907 r. – letnie,
• Josef Bethlenfalvy i A. Roth, 7 kwietnia 1934 r. – zimowe^[1].

Przypisy

1. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 104–109. ISBN 83-217-2472-8.
2. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.