Mahadżanapada
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mahadżanapada (sanskryt: महाजनपद, maha wielkie, dżanapada terytorium[1]) – termin używany na określenie wczesnych państw indyjskich, powstałych w północnej części subkontynentu ok. połowy I tysiąclecia p.n.e.
Na początku V wieku p.n.e. wraz z rozwojem nowych ruchów religijnych (buddyzmu i dżinizmu) pojawiła się obszerna literatura, odnosząca się również pośrednio do wydarzeń politycznych epoki. Daje ona interesujący obraz tworzenia się pierwszych dużych państwowości, z których podłączenia pod koniec następnego stulecia wyrosło słynne imperium Mauriów[1].