Matka Joanna od Aniołów (film)
polski film (reż. Jerzy Kawalerowicz; 1961) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Matka Joanna od Aniołów (film)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Matka Joanna od Aniołów – czarno-biały polski film fabularny z 1960 roku w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, zrealizowany na podstawie opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza pod tym samym tytułem, którego inspiracją były wydarzenia w klasztorze urszulanek w XVII w., przeniesione przez pisarza do polskiego Ludynia[2] Bohaterem filmu jest jezuita Józef Suryn (Mieczysław Voit). Przybywa on do klasztoru na Smoleńszczyźnie celem wypędzenia złych duchów, które opętały tamtejsze zakonnice, wśród nich – tytułową matkę przełożoną (Lucyna Winnicka).
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
9 lutego 1961 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
103 minuty |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Tadeusz Konwicki |
Główne role |
Mieczysław Voit |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Matka Joanna od Aniołów powstała w Zespole Filmowym „Kadr” pod kierownictwem artystycznym Tadeusza Konwickiego, który był współscenarzystą utworu. Konwicki i Kawalerowicz starali się dochować wierności pierwowzorowi literackiemu. Scenariusz filmu, zatwierdzony przez Komisję Ocen Scenariuszy, szybko skierowano do realizacji. Zdjęcia do filmu wykonał Jerzy Wójcik, natomiast scenografię opracowali Roman Mann i Tadeusz Wybult.
Matka Joanna od Aniołów została bardzo dobrze przyjęta przez krytyków. Film doceniano za formę artystyczną (w tym za grę światłocieni), ale równocześnie odczytywano go jako komentarz do ówczesnych stosunków pomiędzy władzą komunistyczną a Kościołem katolickim. W kręgach kościelnych film Kawalerowicza i Konwickiego wywołał oburzenie ze względu na rzekomo antyklerykalną treść. Zarazem Matka Joanna od Aniołów okazała się wielkim sukcesem festiwalowym, albowiem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes otrzymała Srebrną Palmę, przegrywając rywalizację jedynie z Viridianą (1961) Luisa Buñuela.