Mikołaj Faustyn Radziwiłł
wojewoda nowogródzki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mikołaj Faustyn Radziwiłł herbu Trąby (ur. 21 maja 1688, zm. 2 lutego 1746 w Zdzięciole) – książę, syn Dominika Mikołaja, brat Jana Mikołaja. Był miecznikiem wielkim litewskim od 1710 oraz wojewodą nowogródzkim w latach (1729 – 1740). Dziedzic Zdzięcioła, Hłuski, Porzeczy i Kroży. Późniejszy właściciel Berdyczowa[1].
Trąby | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia |
21.05.1688 | ||
Data i miejsce śmierci |
02.02.1746 | ||
Ojciec | |||
Matka |
Anna Marianna Połubieńska | ||
Żona |
Barbara Franciszka Zawisza-Kiezgajllo | ||
Dzieci |
z Barbarą Franciszką Zawisza-Kiezgajllo: | ||
Odznaczenia | |||
|
Ożenił się 4 grudnia 1710 w Rohotnej z Barbarą Franciszką Zawisza – Kieżgajłło (1690-1746), którą urodziła mu 15 dzieci, w tym: Albrychta, Udalryka Krzysztofa, Jerzego i Stanisława.
W 1734 został odznaczony Orderem Orła Białego. Kawaler pruskiego Orderu Szlachetności[2], w 1742 odznaczony rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego[3].
W 1718 roku był posłem na sejm z powiatu słonimskiego[4]. Był posłem na sejm w 1720 i 1722 roku[5]. Elektor Augusta III Sasa w 1733 roku[6], podpisał jego pacta conventa[7]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej[8].