Loading AI tools
wojewoda wendeński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Korff h. własnego (zm. 1659) – wojewoda wendeński, starosta kokenhauski, pułkownik królewski. Jego ojciec, również Mikołaj, pochodził z niemieckiego rodu Korffów , który w średniowieczu przeniósł się z Westfalii do Inflant[1].
Służbę wojskową rozpoczął w okresie wielkiej smuty.
W latach 1621–1629 pod komendą Krzysztofa Radziwiłła brał udział w walkach ze Szwecją jako dowódca oddziału rajtarii. W styczniu 1622 r. otrzymał stopień pułkownika, a pod koniec tego roku był członkiem delegacji prowadzącej rokowania ze Szwedami, które zakończyły się podpisaniem 7 grudnia 1622 r. rozejmu w obozie nad rzeką Ugrą.
W 1629 r. przeszedł na prywatną służbę u Radziwiłłów, jednak cztery lata później powrócił do armii koronnej i jako dowódca regimentu piechoty wziął udział w odsieczy smoleńskiej. W trakcie tej kampanii był jednym z komisarzy prowadzących w imieniu Rzeczypospolitej polsko-moskiewskie rokowania na Żaworonkowych Wzgórzach.
W latach 1648–1651 uczestniczył w walkach z oddziałami Bohdana Chmielnickiego jako dowódca jednostek autoramentu cudzoziemskiego. Brał udział w bitwie pod Piławcami, w której jego oddział został rozproszony[2], a także w walkach pod Zbarażem i Beresteczkiem[3]. 1 stycznia 1652 r. odszedł ze służby wojskowej.
W 1634 r. został kasztelanem wendeńskim oraz starostą kokenhauskim, a w 1643 r. wojewodą wendeńskim. Brał udział w sejmach w latach 1623, 1646, 1648 i 1649. Na sejmie elekcyjnym 1648 r. opowiedział się za kandydaturą Jana Kazimierza na tron polski i złożył podpis jako jego elektor[4].
W dobie potopu szwedzkiego związał się ze stronnictwem Janusza Radziwiłła i razem z nim podpisał 20 października 1655 r. układ w Kiejdanach, zrywający unię z Polską i poddający Wielkie Księstwo Litewskie pod szwedzką protekcję[5]. W trakcie tego spotkania Mikołaj Korff wygłosił przemówienie, podczas którego doszło do nieoczekiwanego zdarzenia: zerwała się podłoga i kilka osób zostało niegroźnie rannych. Zostało to odebrane jako zły znak[6].
Był ojcem Waltera[3], ciwuna trockiego od 1657 r., męża Reginy Ogińskiej, secundo voto Pociejowej, oraz Ernesta Jana, który brał udział w walkach z Kozakami i Rosją w latach 1654–1656.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.