Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju kobiet
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju kobiet – coroczne zawody w łyżwiarstwie szybkim rozgrywane pod patronatem Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU). Pierwsze oficjalne mistrzostwa odbyły się w Sztokholmie w 1936 roku. W latach 1933-1935 także rozgrywano mistrzostwa, jednak były to imprezy nieoficjalne.
Podczas nieoficjalnych mistrzostw w latach 1933-1935 mistrzynią zostawała zawodniczka, która wygrała dwa z trzech dystansów (500 m, 1000 m i 1500 m). W latach 1936-1982 zwyciężała zawodniczka, która wygrała trzy z czterech dystansów lub uzyskała najniższą sumę punktów na dystansach 500 m, 1000 m, 1500 m i 3000 m. W 1983 roku zrezygnowano z biegu na 1000 m zastępując go biegiem na 5000 m. Od 1987 roku wygrywa zawodniczka, która uzyska najniższą sumę punktów.
Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Niemka Gunda Niemann-Stirnemann, która zwyciężała ośmiokrotnie, w tym pięć razy z rzędu (1991, 1992, 1993, 1995, 1996, 1997, 1998 i 1999). Kolejna Niemka Karin Enke oraz Holenderka Ireen Wüst zwyciężały pięciokrotnie, Enke w latach 1982, 1984, 1986, 1987 i 1988, a Wüst w latach 2007, 2011, 2012, 2013 i 2014.