Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2013 (HSBC Asian Sevens Series 2013) – piąte mistrzostwa Azji w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez ARFU mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Azji. Zostały rozegrane w formie czterech rankingowych turniejów rozegranych pomiędzy 31 sierpnia a 10 listopada 2013 roku.
Cykl zdominowały reprezentacje Hongkongu i Japonii rozstrzygając między sobą wszystkie cztery finały. W pierwszych dwóch niewysokie zwycięstwa odnieśli Japończycy[1], w trzecim zaś wyraźnie lepsi byli reprezentanci Hongkongu[2]. Hongkong do ostatniego turnieju przystępował zatem ze stratą do Japonii jednego punktu w klasyfikacji generalnej, tak więc do końcowego triumfu przy założeniu ponownego spotkania w finale wystarczała mu jakakolwiek wygrana nad rywalami, bowiem w bezpośrednich meczach stosunek małych punktów kształtował się na jego korzyść[3][4][5]. W obecności 1500 widzów Hongkong prowadził do przerwy 19–5, jednak kolejne dziewiętnaście punktów zdobyli reprezentanci Japonii triumfując tym samym zarówno w tym turnieju, jak i całym cyklu[6][7][8].
Zarówno w klasyfikacji punktowej, jak i przyłożeń, zwyciężył reprezentujący Japonię Lomano Lava Lemeki[9].
Turniej | Kraj | Miasto | Data |
---|---|---|---|
Kuala Lumpur Sevens 2013 | Malezja | Kuala Lumpur | 31 sierpnia–1 września 2013 |
Thailand Sevens 2013 | Tajlandia | Bang Saen | 21–22 września 2013 |
Mumbai Sevens 2013 | Indie | Mumbaj | 12–13 października 2013 |
Singapore Sevens 2013 | Singapur | Singapur | 9–10 listopada 2013 |
Cykl składał się z czterech rankingowych turniejów, dwa z nich zgromadziły dwanaście drużyn, w pozostałych rywalizowało zaś szesnaście. W walce o tytuł mistrzowski wzięło udział dwadzieścia zespołów. Mistrzem Azji została drużyna, która po rozegraniu czterech rankingowych turniejów – w Kuala Lumpur, Bang Saen, Mumbaju i Singapurze – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. Gdy w turnieju brało udział więcej niż dwanaście zespołów, punktowała jedynie czołowa dwunastka. W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[10]:
Miejsce | Punkty |
---|---|
1 | 12 |
2 | 11 |
3 | 10 |
4 | 9 |
5 | 8 |
6 | 7 |
7 | 6 |
8 | 5 |
9 | 4 |
10 | 3 |
11 | 2 |
12 | 1 |
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku[11].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio cztery, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie[12]:
W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[12].
Liczba stałych uczestników cyklu zwiększyła się z dziesięciu do dwunastu i zostali nimi Hongkong, Japonia, Chiny, Chińskie Tajpej, Kazachstan, Malezja, Filipiny, Singapur, Korea Południowa, Sri Lanka, Tajlandia i Zjednoczone Emiraty Arabskie[13][14].
Trzeci sezon z rzędu sponsorem tytularnym zawodów był HSBC, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami zwiększono liczbę turniejów rankingowych do czterech[13][15].
We wrześniu 2013 roku ogłoszono, że czołowa dwójka cyklu uzyska awans do turnieju kwalifikacyjnego do IRB Sevens World Series sezonu 2014/2015, który odbędzie się wraz z Hong Kong Sevens 2014[16].
|
|
|
|
|
|
Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
KUL | THA | MUM | SGP | Ogółem | ||
1 | Japonia | 12 | 12 | 11 | 12 | 47 |
2 | Hongkong | 11 | 11 | 12 | 11 | 45 |
3 | Sri Lanka | 9 | 10 | 10 | 8 | 37 |
4 | Korea Południowa | 10 | 9 | 6 | 9 | 34 |
5 | Filipiny | 5,5 | 8 | 8 | 6 | 27,5 |
6 | Malezja | 8 | 5 | 9 | 5 | 27 |
7 | Tajlandia | 7 | 7 | 7 | 4 | 25 |
8 | Chińskie Tajpej | 5,5 | 3 | 4 | 7 | 19,5 |
9 | Chiny | 2 | 4 | 3 | 10 | 19 |
10 | Singapur | 3 | 2 | 5 | 3 | 13 |
11 | Kazachstan | 4 | 6 | 2 | – | 12 |
12 | Indonezja | – | – | – | 2 | 2 |
= | Zjednoczone Emiraty Arabskie | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 |
14 | Laos | – | 1 | – | – | 1 |
= | Iran | – | – | 1 | – | 1 |
16 | Afganistan | – | – | 0 | – | 0 |
= | Uzbekistan | – | 0 | – | – | 0 |
= | Kambodża | – | 0 | – | – | 0 |
= | Indie | – | 0 | 0 | – | 0 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.