Mistrzostwa Świata U-20 w Piłce Ręcznej Kobiet 2016
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa Świata U-20 w Piłce Ręcznej Kobiet 2016 – dwudzieste mistrzostwa świata U-20 w piłce ręcznej kobiet, oficjalny międzynarodowy turniej piłki ręcznej o randze mistrzostw świata organizowany przez IHF mający na celu wyłonienie najlepszej żeńskiej reprezentacji narodowej złożonej z zawodniczek do lat dwudziestu. Odbył się w dniach 2–15 lipca 2016 roku w Moskwie. Tytułu zdobytego w 2014 roku broniła reprezentacja Korei Południowej.
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie |
2 lipca 2016 | ||
Zamknięcie (finał) |
15 lipca 2016 | ||
Liczba drużyn |
24 (z 4 konfederacji) | ||
Liczba aren |
2 (w 1 mieście) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
92 | ||
Król strzelców | |||
Najlepszy zawodnik (MVP) |
Prawa do organizacji turnieju zostały przyznane Rosji podczas kongresu IHF w październiku 2013 roku[1]. W mistrzostwach wzięły udział dwadzieścia cztery reprezentacje wyłonione w kontynentalnych kwalifikacjach, a w gronie uczestników miejsce przeznaczone dla Oceanii otrzymała następnie reprezentacja Austrii[2][3][4]. Losowanie grup zostało przeprowadzone 3 maja 2016 roku i w jego wyniku powstały cztery sześciozespołowe grupy[5]. Zawody zostały rozegrane w dwóch halach[6][7], a nad ich przebiegiem czuwało piętnaście par arbitrów[8]. Rozkład gier opublikowano na początku czerwca 2016 roku[9][10]. Reprezentacje rywalizowały w pierwszej fazie systemem kołowym w ramach czterech sześciozespołowych grup, a czołowa czwórka z każdej z grup awansowała do czterorundowej fazy pucharowej[11]. Zawody rozegrane zostały według zaktualizowanych 1 lipca 2016 roku przepisów[12].
Jedenaście europejskich zespołów awansowało do czołowej szesnastki zawodów[13], a w ćwierćfinałach znalazło się siedem z nich[14]. Półfinały zostały rozegrane z udziałem wyłącznie europejskich drużyn[15], a faworyzowane zespoły Rosji i Danii[11] wyszły z nich zwycięsko[16]. W decydującym spotkaniu będącym powtórką finału ME U-19 sprzed roku ponownie lepsze okazały się Dunki[17][18], brąz zdobyły zaś Rumunki[19].
Po zakończonym turnieju IHF opublikowała statystyki indywidualne[20][21] i drużynowe[22][23].
Turniej był transmitowany w Internecie[24][25].