![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Batoshevo-Assumption-of-Mary-Monastery.jpg/640px-Batoshevo-Assumption-of-Mary-Monastery.jpg&w=640&q=50)
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Batoszewie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny męski klasztor w Batoszewie, w jurysdykcji metropolii wielkotyrnowskiej Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.
![]() Widok ogólny | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Eparchia | |||
Klauzura |
nie | ||
Typ monasteru |
męski | ||
Liczba mnichów (2011) |
2 | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew |
Zaśnięcia Matki Bożej | ||
Fundator | |||
Styl |
bizantyjsko-bałkański | ||
Data budowy |
XIII w., XIX w. (odbudowa) | ||
![]() | |||
|
Monaster został wzniesiony przez cara bułgarskiego Michała I Asena. Działał bez problemów do najazdu tureckiego na ziemie bułgarskie u schyłku XIV w., gdy został całkowicie zniszczony[1]. W 1809 w ruinach porzuconego klasztoru osiedlił się mnich Izajasz, który w ciągu kolejnych lat zebrał fundusze na jego odbudowę. Przeprowadzona zbiórka w 1836 pozwoliła na odbudowę cerkwi monasterskiej, a następnie także budynków mieszkalnych[1].
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Batoszewie był jednym z najważniejszych ośrodków bułgarskiego szkolnictwa i odrodzenia narodowego Bułgarów w XIX w. Przy wspólnocie istniała szkoła, mnisi angażowali się w ruch narodowy, brali udział w przygotowaniach do powstania kwietniowego, a następnie udzielali schronienia jego lokalnym przywódcom. W czasie tłumienia powstania przez władze tureckie klasztor został podpalony, jednak opady deszczu uchroniły go przed całkowitym zniszczeniem[1].
Budynek cerkwi monasterskiej wzniesiony został na planie trójkonchowym, z bloków kamiennych. Fasadę świątyni zdobią rzędy nisz oraz kamienne płaskorzeźby z motywami zwierząt i archaniołów. Z powodu braku funduszy nie wykonano dekoracji malarskiej w całej świątyni, a jedynie na zewnętrznych ścianach cerkwi, w portyku przed wejściem do budynku. Wśród wykonanych w 1869 malowideł wyróżniają się wyobrażenia Sądu Ostatecznego i Apokalipsy[1]. Starszy od fresków jest ikonostas, wykonany w 1849 przez mistrza Nikołę Matejewa i jego syna Jonka. Inne ikony w świątyni powstały w pracowni w Triawnie[1].