Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Swijażsku
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławny klasztor męski w Swijażsku, w jurysdykcji eparchii kazańskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
 nr rej. 1610080000 | |
_и_Успенский_собор_(1556-1560_гг.)._Успенский_Богородицкий_монастырь._Остров-град_Свияжск._РТ._И_-_panoramio.jpg) Sobór Zaśnięcia Matki Bożej (z prawej) i dzwonnica cerkwi św. Mikołaja w kompleksie budynków monasterskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Rodzaj klasztoru | |
| Eparchia | |
| Ihumen |
Sylwan (Chochiaszwili) |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Sobór |
Zaśnięcia Matki Bożej |
| Sobór |
Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” |
| Cerkiew |
św. Mikołaja |
| Założyciel klasztoru | |
| Styl |
staroruski, barok kozacki, neobizantyjski |
| Materiał budowlany | |
| Data zamknięcia |
1923 |
| Data reaktywacji |
1997 |
Położenie na mapie Tatarstanu  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 55°46′18″N 48°39′33″E | |
| Strona internetowa | |
Obiekt został wpisany 9 lipca 2017(dts) na listę światowego dziedzictwa UNESCO podczas odbywającej się w Krakowie sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa[1].
Monaster został założony w 1555 przez archimandrytę Germana, współpracownika pierwszego biskupa kazańskiego Guriasza, który też został jego pierwszym przełożonym i sprawował ten urząd do wyboru na następcę Guriasza na katedrze kazańskiej w 1564. Monaster Zaśnięcia Matki Bożej był najzamożniejszym i najbardziej wpływowym klasztorem w eparchii kazańskiej; w XVII w. posiadał ponad 50 wsi zamieszkiwanych przez kilkadziesiąt tysięcy ludzi. W 1764, po wprowadzeniu podziału klasztorów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na klasy, został zaliczony do najwyższej, pierwszej, co oznaczało najwięcej miejsc (etatów) dla mnichów oraz najwyższe dotacje państwowe[2]. Szczególnym kultem w monasterze otaczane były relikwie jego założyciela, uznanego za świętego[2].
Monaster funkcjonował do 1923, gdy został zamknięty przez władze radzieckie; w tym samym roku na ich polecenie odbyło się otwarcie relikwiarza św. Germana. W odebranym Cerkwi klasztorze mieściły się kolejno łagier, kolonia karna dla przestępców małoletnich, szpital psychiatryczny. Ostatnia z wymienionych instytucji działała na terenie monasteru do 1993. Cztery lata później obiekt został zwrócony pierwotnemu właścicielowi. Uroczystego ponownego otwarcia klasztoru dokonał patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II, zaś pierwszym namiestnikiem wspólnoty był ihumen Cyryl (Korowin). Część zabudowań monasterskich należy do muzeum-rezerwatu „Swijażsk”[2].
W skład kompleksu zabudowań klasztornych wchodzą następujące budowle:
- sobór Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” – największa cerkiew na terenie klasztoru, wzniesiona w latach 1898–1906 w stylu neobizantyjskim, według projektu F. Malinowskiego, z czterema ołtarzami
- sobór Zaśnięcia Matki Bożej – główny sobór monasterski wzniesiony przez budowniczych pskowskich w latach 1556–1560, poszerzony w XVII w. o część refektarzową. W XVIII w. jego kopuła została powiększona i przebudowana w stylu kozackiego baroku. We wnętrzu zachował się szesnastowieczny zespół fresków, odnawianych w końcu XIX w.[2] Renowacja soboru miała miejsce w latach 2008–2019; ponowne poświęcenie – 28 sierpnia 2019 r.[3]
- cerkiew św. Mikołaja – najstarszy budynek w monasterze, wzniesiony w latach 1555–1556 przez grupę budowniczych z Pskowa kierowaną przez Iwana Sziriaja. Z cerkwią sąsiaduje 43-metrowa, czwórkondygnacyjna dzwonnica. Częścią cerkwi jest oryginalna cela św. Germana (Sadyriewa-Polewa)[2]
- dom archimandrytów – dwupiętrowy siedemnastowieczny obiekt mieszkalny, w latach 1829–1859 siedziba niższej szkoły duchownej przeniesionej następnie do Kazania.
- szkoła klasztorna z XVIII w.
- budynek mieszkalny dla mnichów z cerkwią św. Mitrofana z Woroneża[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
